جواب «چرای» مردم مویه و صدقه نیست! / فاتحه نوشتی برای قطار آتش
جواب «چرای» مردم مویه و صدقه نیست! / فاتحه نوشتی برای قطار آتش

وزیر عذر نخواست. آقای معاون گفت صدقه بدهیم. نمایندگان گفتند پدر وزیر را در می‌آوریم، اما مرده‌ها زنده نشدند. خاکسترها جان نگرفتند. زندگی دگمه بازگشت ندارد. عصر تبریز: مهدی نعلبندی فعال فرهنگی، رسانه‌ای و تهیه کننده و کارگردان رادیو و تلویزیون در واکنش به حادثه تلخ قطار تبریز – مشهد طی یادداشتی نوشت: قطاری در […]

وزیر عذر نخواست. آقای معاون گفت صدقه بدهیم. نمایندگان گفتند پدر وزیر را در می‌آوریم، اما مرده‌ها زنده نشدند. خاکسترها جان نگرفتند. زندگی دگمه بازگشت ندارد.

عصر تبریز: مهدی نعلبندی فعال فرهنگی، رسانه‌ای و تهیه کننده و کارگردان رادیو و تلویزیون در واکنش به حادثه تلخ قطار تبریز – مشهد طی یادداشتی نوشت: قطاری در آتش سهل‌انگاری سوخت. چهل و چند نفر جزغاله شدند. بسیاری در بیمارستان هستند. کشته‌ها قابل شناسایی نیستند. خانواده‌های زیادی داغدار شدند.

۲۸ صفر امسال، مشهد کربلاست. مردم یک سؤال بیشتر ندارند. چرا؟ چه کسی مقصر است؟
چرا قطار سوخت؟ چرا مردم ماندند وسط بیابان و کسی به دادشان نرسید؟
روز حادثه، تعطیل بود. اما حادثه، تعطیلی نمی‌شناسد. مرگ، تعطیلی نمی‌شناسد. آتش، تعطیلی نمی‌شناسد.
تقصیر باشد یا قصور فرقی نمی‌کند. پدرهایی بی‌فرزند شدند. مادرانی داغدار. فرزندانی یتیم. و انسان‌هایی در کام آتش سوختند و خاکستر شدند.
وزیر عذر نخواست. آقای معاون گفت صدقه بدهیم. نمایندگان گفتند پدر وزیر را در می‌آوریم، اما مرده‌ها زنده نشدند. خاکسترها جان نگرفتند. زندگی دگمه بازگشت ندارد.
آتشی جان مسافران را گرفت و می‌ترسم از این آتش، آتشی برای عده‌ای افروخته شود که نانی از تنور آن برایشان پخته شود.
بازماندگان حادثه اینک نه به نوحه که به تدبیر محتاجند. دردشان مرحم می‌خواهد.
نمایندگان اعتراض نکنند؟ نه! اعتراض باید بکنند آن هم با فریادی رسا. استیضاح بکنند آن هم با قدرت. اقامه دعوی کنند و لایحه بنویسند با جزئیات. این وظیفه ایشان است. ما هم هم‌صداییم با آنان.
این هیاهو روزی تمام خواهد شد، اما سوز دل بازماندگانی که عزیزانشان جلوی چشمانشان سوختند و خاکستر شدند، هر روز و هر روز خرمن احساس آنان را خواهد سوخت و دلشان را کباب خواهد کرد.
چاره چیست؟ این سکه دو رو دارد.
یکم: یافتن مقصران حادثه و تنبیه‌شان به اشد شکل ممکن. و این باید انجام شود.
دوم : یافتن راهی که دیگر هیچ مسافری چه در قطار و چه در جاده و چه در هواپیما نسوزد و جزغاله نشود. و این کمی وقت می‌خواهد و حوصله. پول می‌خواهد و برنامه و جسارتا عرضه‌ای برای ایستادن پای آن تا اجراء شود.
به این بیندیشیم.
تسلیت به داغداران حادثه. و طلب غفران و رضوان الهی برای زائران در گذشته.

ختم کلام:
بالنبی و آله و بالفاتحه مع الصلوات.