روزنامه جمهوری اسلامی: سکوتِ معنادار در مقابل فساد چای دبش
روزنامه جمهوری اسلامی هشدار داد: نه در پیش گرفتن سکوت و نه بازی با الفاظ، هیچکدام نمیتواند بر واقعیت تاسفبار وجود شبکه مافیای فساد سرپوش بگذارد.
آنها شربت شهادت نوشیدند، ما چای دبش
چگونه میشود به حبه قند فراموش شده لای لبهای رزمندگان خندید و سپس به غارت بیتالمال بهبهانه واردات چای، اندیشید؟
سرمایه اجتماعی از دست رفته با انداختن تقصیر به گردن دیگران التیام پیدا نمیکند
روزنامه جوان از مسئولان خواسته صریح با مردم درباره فساد چای دبش سخن بگویند و انداختن تقصیر به گردن یکدیکر پرهیز کنند.
بعد از افتضاح چای دبش، صحبت از کمبود ارز یک جوک چندشآور است
یک نماینده مجلس خطاب به داوود منظور نوشت: بعد از افتضاح تخصیص ۳/۵ میلیارد دلار برای واردات چای صحبت راجع به کمبود ارز و صلاح و اولویتهای کشور و ... یک جوک چندشآور بیش نیست.
یک فنجان «چای دبش»
ما عوام کلاً نوشیدن چای را خیلی دوست داریم، بخصوص اگر این چای، چای دبش دم کشیده باشد و آن هم در استکان کمر باریک چینی نوش جان کنیم.
ردپای بعضی مدیران دولتی در فساد ۳.۷ میلیارد دلاری
جمهوری اسلامی نوشت: فساد ۳ میلیارد و ۳۷۰ میلیون دلاری چای، مهمترین واقعهای بود که در هفته جاری اعلام آن وجدان جامعه ایرانی را جریحهدار کرد.
تخلف واردات چای ابتدا در دولت شناسایی شد
در جلسه امروز هیات دولت، وزیر اطلاعات گزارشی از درباره شناسایی و برخورد دولت با تخلف ارزی صورت گرفته در زمینه واردات چای به رییس جمهور ارائه داد.
مدیر چای دبش در زندان است
مدیرعامل گروه کشت و صنعت دبش در زندان به سر میبرد.
جزئیات جدید از فساد «دبش» ۳ میلیارد دلاری در واردات چای
«گروه کشت و صنعت دبش» با برند تجاری «چای دبش» یک بیزینس خانوادگی و موروثی است که توسط خانواده «الف.ر» اداره میشود. این گروه، برای چای درجه یک هندی ۱۴ دلاری ثبت سفارش کرده، اما در عمل چای درجه دو کنیایی ۲ دلاری وارد کرده است.
سبک جدید ایرانی ها در استفاده از چای، قلیان و موبایل!
قهوه خانه که تا چند دهه پیش کانون نشر و ترویج فرهنگ سنتی و دستاوردهای ادبی و هنری گذشتگان ما بود و توانسته بود تا حدی یادمانهای گذشته را در جامعه ایران و میان عامه مردم زنده و پایدار نگه دارد کم کم کارکرد خود را از دست داد و صرفاً به محلی برای نوشیدن چای کشیدن قلیان و بازی های موبایلی تبدیل شد و دیگر هیچ اثری از آن قهوهخانه ها در زندگی اجتماعی ایرانیان مشاهده نمیشود مگر در برخی روستاها که هنوز بافت سنتی آنها دست نخورده باقی مانده است.