جدایی آموزش پزشکی از وزارت بهداشت را باید یکی از همان اتفاقات مهمی دانست که یک سال بعد از حضور پزشکیان در وزارت بهداشت مطرح شد.
به گزارش عصرتبریز، تا یک ماه و نیم دیگر نهمین رئیس‌جمهور ایران، به‌عنوان شخص اول اجرایی کشور قدرت را در دست می‌گیرد و عملا دولت چهاردهم آغاز به کار خواهد کرد. رئیس‌جمهوری که در انتخابات دومرحله‌ای توانست با بیش از ۱۶ میلیون رای عنوان برنده را از آن خود کند در زمره جامعه پزشکی کشور تعریف می‌شود.
در کارنامه کاری او حضور در وزارتخانه بهداشت در قامت وزیر در دوره دوم دولت اصلاحات و معاون وزیر این وزارتخانه در دولت اول اصلاحات به چشم می‌خورد. او که در ۷۰ سالگی به مسند ریاست‌جمهوری رسیده فارغ‌التحصیل دانشگاه علوم پزشکی ایران است و برای برهه‌ای شش‌ساله نیز ریاست دانشگاه علوم پزشکی تبریز را در سال‌های ۷۳ تا ۷۹ تجربه کرده بود.
جدایی آموزش پزشکی از وزارت بهداشت را باید یکی از همان اتفاقات مهمی دانست که یک سال بعد از حضور پزشکیان در وزارت بهداشت مطرح شد. با وجود اینکه برای اولین بار سال ۱۳۶۴ بود که آموزش پزشکی جزء وظایف این وزارتخانه قرار گرفت، اما ۱۷ سال بعد، طرح جداسازی بازوی آموزشی از این وزارتخانه توسط خود دولت طرح شد که موافقت‌ها و مخالفت‌های زیادی را در پی داشت.
افزایش چتر بیمه‌ای برای کاهش هزینه‌های درمانی هرچند مستقیما توسط وزارت بهداشت اجرا نشد، اما طبیعتا یکی از ارگان‌های اصلی در تحقق این مساله به شمار می‌رفت. کاهش بار مالی از دوش خانواده‌هایی که درگیر بیماری شده‌اند در چند نوبت در دوران پزشکیان دنبال شد به‌طوری‌که اولین بار در سال ۱۳۸۱ سازمان بیمه خدمات درمانی بیمه درمانی سرپایی را برای جمعیت شهری فاقد بیمه به اجرا در آورد که براساس آن هشت میلیون نفر از جمعیت شهری کشور ذیل پوشش این نوع بیمه قرار گرفتند.
در آخرین سال وزارت پزشکیان نیز طرح بیمه درمان روستاییان و عشایران از سوی مجلس تصویب شد و این قشر از جامعه نیز تحت پوشش خدمات درمانی بیمه بستری و سرپایی قرار گرفتند که برای تحقق آن نیز ۴۰۰ میلیارد تومان اعتبار در نظر گرفته شده بود و طبیعتا نقش پررنگی در کاهش هزینه‌های درمانی برای گروه‌های مختلف داشت.
تدوین آیین‌نامه شورای عالی سلامت کشور و برنامه اصلاحات در نظام سلامت یکی دیگر از موضوعات قابل‌توجه در سال ۱۳۸۲ است که از سوی هیات وزیران به تصویب رسید. طرحی که با توجه به اسمش زمینه را برای انجام بسیاری از تحولات در سال‌های بعدی مانند همان طرح پزشک خانواده و تغییر کاربری بهداری‌ها فراهم می‌کرد.
رشد ۲۹ درصدی مقالات پژوهشی منتشرشده در حوزه پزشکی طی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ هم باید جزء اقدامات قابل‌توجه در دوران حضور پزشکیان در وزارت بهداشت دانست به‌طوری که در اولین سال حضور او در این وزارتخانه در مجموع ۵۳۵ هزار و ۱۶۸ مقاله منتشر شد، درحالی‌که این میزان در آخرین سال حضورش به ۶۸۸ هزار و ۳۱۵ مقاله رسید.
«پزشک خانواده» را باید طرحی در نظام سلامت دانست که توانست اثرات مثبت قابل‌توجهی را در این فضا بگذارد. طرحی که اولین بار در شش ماه پایانی دولت هفتم با اختصاص بودجه ۵۰۰ میلیارد تومانی در سازمان بیمه سلامت ایران استارت خورد اما اجرای رسمی آن از دولت هشتم به وسیله وزارت بهداشت پزشکیان دنبال شد که طی آن برای حدود ۲۰ میلیون نفر دفترچه بیمه نظام ارجاع برای روستاییان و ساکنان شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر صادر شد.
یکی از کارهای مهمی که پزشکیان در دومین سال حضورش در وزارت بهداشت انجام داد اجرای طرح واکسیناسیون سرخک و سرخچه بود؛ طرحی سراسری که بزرگ‌ترین برنامه اجرایی در سال ۸۲ به شمار می‌رود و باعث شد تا با این اقدام فلج اطفال در کشور ریشه‌کن شود.
