عصر: تقابل تیم‌های فوتبال شرق وغرب ایران در هفته هفتم با حرف و حدیث‌های فراوان همراه بود. حذف پدیده توسط تراکتور از گردونه جام حذفی و دیدارهای خوب سیاه‌جامگان برابرحریفان عاملی بود تا این دو مسابقه از حساسیت خاصی برخوردار شود. در همین رقابت بود که تیم ضعیف شده و قعرنشین گسترش فولاد در مشهد بر سیاه جامگان غلبه کرد و پدیده که در پنج بازی گذشته در لیگ برتر موی دماغ تراکتور شده بود بازهم در برابر دیدگان پرشورهای تبریزی ششمین باخت در لیگ برتر را در کارنامه سرخپوشان تبریز حک کرد.
بعد از این دو تیم تراکتورسازی و گسترش فولاد در هفته هشتم باید شهرآورد تبریز را تجربه کنند. دو تیم تبریزی همچون سال‌های گذشته بدون حاشیه قبل بازی برابر هم صف آرایی می‌کنند که امتیازات این دیدار بی خطر با حاصل صعود و ضرر همراه خواهد بود.
پیش بینی نتیجه یا آنکه تلاش برای بردن یک طرف یا آن دیگری در حیطه وظایف یک رسانه نمی‌باشد و اساساً توجه به بردن یک طرف یا پیروزی آن دیگری نیز در همین زمینه خارج از محدوده کار خبری – تحلیلی است اما بی شک آنچه از شرایط این دیدار بیرون می‌تراود بیانگر آن است که نتیجه مساوی در آوردگاه شهرآورد تبریز نه به نفع گسترش خواهد بود نه به سود تیم تراکتور.
هر دو تیم در جایگاه مناسبی قرار ندارند، هردو با انجام ۷ مسابقه هنوز امتیازات خود را دو رقمی نکرده‌اند و در این مسابقه نیز تقسیم امتیازات در دیدار رو در رو به عینه این وضعیت را بهبود نخواهد بخشید، از این لحاظ باید بگوییم بهتر خواهد بود که از دیدار شهرآورد اول شهر تبریز یکی برنده بیرون بیاید تا با کسب ۳ امتیاز به وضعیت خود سروسامان ببخشد.
اگر گسترش در این بازی به برتری برسد می‌تواند شرایط منفی‌اش در انتهای جدول را بهبود ببخشد و با دستیابی به سومین برد ۱۰ امتیازی شده و به فرارشان از پایین جدول کمک شایان توجهی کند.
در آن سوی میدان تیم ۷ امتیازی تراکتورسازی قرار دارد که در رتبه دهم جدول دیده می‌شود و با پیروزی می‌تواند میزان امتیازاتش را دو رقمی کرده و بر اساس نتایج بازی‌های این هفته ۴ – ۳ پله‌ای در جدول بالا بیاید.
این کل داستان اهمیت و ارزش ۳ امتیاز شهرآورد تبریزدر لیگ هفدهم و هفته هشتم است و معتقدیم که برد یکی از آنها بهتر و ارزشمند‌تر از یک مساوی روحیه خراب کن خواهد بود.
دو تیم در کمتر از ۳ ماه گذشته دو مرتبه و در دیدارهای تدارکاتی برابر هم قرار گرفته‌اند که حاصل آن دو تساوی بدون گل و یک بر یک بوده است که آخرین آن در تعطیلی اخیر بازی‌های تیم ملی برگزار شد و تراکتور یک گل عقب ماندگی‌اش را در دقایق تلف شده با زدن گل مساوی جبران کرد. جالب اینکه برخلاف شهرآوردهای شهرهای دیگر در مسابقه تیم‌های همشهری تبریز دو تیم با آشنایی کمتری نسبت به یکدیگر به میدان می‌آیند، این وضعیت را باید ناشی از تغییر ۱۰۰ درصدی کادر فنی هر دو تیم عنوان کرد که از یک طرف بوناچیچ و در طرف مقابل گل محمدی برای اولین بار به عنوان مربی به تبریز آمده‌اند و البته یحیی گل محمدی سابقه بازی در تیم تراکتورسازی را در رده جوانان و یک سالی هم با بزرگسالان در دهه۷۰ دارد.
مورد دوم در ناشناس بودن بازیکنان جوان و کاهش حضور بازیکنان با تجربه در هر دو طرف نهفته است. توجه داشته باشیم که در تراکتور بازیکنان جوان به وفور یافت می‌شوند تا جایی که تراکتور این فصل نام جوان‌ترین تیم لیگ را به خود اختصاص داده است، از سویی دیگر تیم گسترش نیز بعد از رفتن بازیکنان شاخص‌اش دست به استفاده از نفرات جوان یا ناشناس زده است که برآیند این وضعیت به آنچه در بالا نوشتیم سر و شکلی جدی بخشیده است.
تراکتور در بازی‌های آتی ممکن است با مشکل مواجه شود، مشکلی که در شیوه بازی این تیم از همان ابتدای ورود به لیگ برتر دیده می‌شود و هیچ یک از مربیان نیز راهکاری برای بهبود آن نداشته‌اند. تراکتور در بازی مقابل تیم‌هایی که بسته بازی می‌کنند بی برنامه نشان می‌دهد یا آنکه شیوه تهاجمی هدفدار خود را به خوبی اجرا نکرده و گرفتار مشکل در گلزنی می‌گردد، موضوعی که این تیم در بازی با سیاه جامگان گرفتار آن شد و به تساوی در دقایق پایانی رضایت داد، چرا که سیاه جامگان بسته و تدافعی کار می‌کرد و تراکتور در برابر چنین تیم‌هایی ضعیف عمل می‌نماید. گل‌محمدی تا پیش از بازی با سیاه جامگان در هیچ دیداری حریفی با گارد بسته را ندیده بود و یکی از نکات مهم در ارائه بازی‌های تهاجمی تراکتور را می‌شد از این بابت توجیه کرد اما در دیدار با سیاه جامگان و با توجه به شکل بازی حریف، آنها مشکل همیشگی‌شان را بار دیگر پیش روی‌شان دیدند.
به قلم: حبیب چرندابی
