شیر و شورا

بسته‌ی امروزمان در مورد زیست‌شناسی‌ست. سوال مطرح می‌کنم. فرض کنید یک آقایی به اسم شین.الف در یک شهری رئیس شورای شهر باشد و در یک‌جایی در مورد سلامتی انسان‌ها حرف بزند و بگوید: “در دنیا حیوانات زیادی وجود دارد ولی هیچ‌کدام از آنها جز … شیر دیگری را نمی‌خورد”

شما بگویید جای خالی اسم کدام حیوان است؟ کرگدن؟ گاو؟ زرافه؟ نخیر انسان. آقای شین.الف می‌گویند هیچ حیوانی جز انسان شیر دیگری را نمی‌خورد و همه شیر مادرشان را می‌خورند. اما تنها حیوانی که پوکی استخوان می‌گیرد انسان است. حتی حیواناتی که با انسان زندگی می‌کنند هم پوکی استخوان می‌گیرند.

ضمن عرض “سلام گونده‌ره‌ن ساغ اولسون” به آقای شین.الف و تشکر از ایشان به‌خاطر این کشف بزرگشان و تلاش برای ثبت این نظریه، در ادامه‌ی درسمان سوال می‌کنم: راه‌حل چیست؟ شما بعد از اینکه کنکور دادید و زیست‌شناسی را خوب زدید، پزشک شدید و شورای شهر هم شدید باید برنامه‌ای چیزی داشته باشید تا مردم شهرتان دچار پوکی استخوان نشوند، یا اقلاً حیواناتی که با حیوانِ انسان زندگی می‌کنند پوکی استخوان نگیرند.

باید بدانیم همان دو سال برای انسان کافی‌ست؟ یا برای سال‌های بعدی هم باید شیر ذخیره کنیم؟ در این‌صورت کجا نگهشان داریم که اولاً فاسد نشوند و در ثانی با شیرهای دیگر قاطی نشوند و به‌اصطلاح شیر تو شیر صورت نگیرد؟ اگر شیر کم آمد یا گران شد، آیا می‌توانیم با هواپیما مادر شیرده از خارج وارد کنیم که فقط مادر باشند و شیر بدهند؟ آنوقت اگر ۲هزار تا مادر آوردیم و نهصدوخورده‌ای‌شان گم شد تکلیف چیست؟ کجا دنبال مادر بگردیم؟ بعد همین موجودی‌ها چطور مادر شوند؟ کی مادر باشد کی فرزند؟ مادر را می‌شود انتخاب یا عوض هم کرد؟ تعدد مادرداری مجاز است؟ مادر شیرش را می‌دوشد ما می‌رویم از دم در می‌گیریم یا مثل دوران نوزادی از محل باید شیر بخوریم؟ اگر سن مادر از فرزند کمتر باشد شیرش پوکی نمی‌آورد؟ اگر بعد از اینها، باز هم پوکی استخوان گرفتیم چه؟ باید از مادر شکایت کنیم یا پدر یا برادران و خواهرانمان که قسمت خوب شیر را خورده‌اند و تهش را برای ما گذاشته‌اند؟ ما خواهر و برادرانمان را از کجا باید بشناسیم؟ اگر یک موقع یکی از مادران شیرش را حلال نکرد چه؟ از بقیه‌ی مادرها چطور تفکیکش کنیم؟

نگارنده: آق بابا