به گزارش عصرتبریز؛ فاطمه تیزجنگ: آلودگی هوا یکی از معضلات قدیمی و هرساله کشورمان، به خصوص کلانشهر تبریز میباشد. با وجود سیاستگذاریهای نادرست، ظاهرا این مشکل در کوتاه مدت، حل شدنی نیست. سوال مهم در این میان این است که؛ مقصر چه کسی است؟ دولت؟ ملت؟ صنایع؟ یا….
چرا این معضل که سلامت میلیونها انسان را به خطر میاندازد رفع نمیشود؟ چه عواملی مانع این راه است؟ و ده ها سوال دیگر که تا به حال، بیپاسخ ماندهاند؟
طبق گفتهی معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری، استفاده از مازوت در نیروگاهها و فرسودگی ناوگان حمل و نقل عمومی، مهمترین عوامل آلودگی این روزهای شهر تبریز میباشد که آسمان آبی این شهر را خاکستری کرده است.
نتایج منفی مصرف سوخت مازوت بر سلامت انسانها بطور مختصر عبارت است از: درد قفسه سینه، مشکلات تنفسی، قرمزی چشم و افزایش احتمال بروز بیماریهای قلبی و عروقی.
در این میان مازوتسوزی در نیروگاهها به نفع چه کسانی است؟ مازوتسوزی در واقع به نفع هیچ طرف نیست چرا که نه تنها آثار منفی آن بر سلامت عمومی شهروندان دیده میشود، بلکه به لحاظ امنیتی و اجتماعی، گریبان دولت را میگیرد. همچنین باید اشاره کرد که در نیروگاههای شهرهایی مانند: تهران، اصفهان و کرج و… مازوتسوزی ممنوع است، اما همچنان از مازوت بدلیل کمبود سوختهای جایگزین درنیروگاه تبریز استفاده میشود.
وزارت نفت دولت پیشین ادعا کرده بود که نیروگاههای برقی آبی را افزایش یافته است و برای جبران و کمک به نیروگاههای حرارتی، وارد مدار خواهند شد که البته متاسفانه نیروگاه تبریز از این جهت نیز تا به حال بیبهره مانده است. در روزهای اخیر، موضوع آلودگی هوای تبریز، بسیار مورد توجه مسئولین استان قرار گرفته است. برای مثال: انتقاد امام جمعه تبریز و یا نمایندگان مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی به وزارت نیرو و نفت که خواستار رسیدگی جدی به این مسئله شده اند. دادستان مرکز اذربایجانشرقی نیز از تشکیل پرونده قضایی برای نیروگاه حرارتی تبریز و پلمپ شدن آن در صورت ادامه به مازوتسوزی در آن جا خبر داده بود. زیرا که سلامت عمومی شهروندان، نباید قربانی بیتوجهی مسئولین شود.
در این میان با نیمنگاهی به سیاستگذاری کشور در رابطه با آلودگی هوا پی میبریم که مسئولین از ابتدا، سیاستهای صحیحی را در این زمینه به کار نبردهاند. با تعطیلی مدارس یا اعمال طرح ترافیک نیز نمیتوان مشکل را به طور ریشهای برطرف کرد و باید در رابطه با نوسازی حمل و نقل عمومی اهتمام بیشتری ورزید. همچنین ضروریست که تمام خودروها ها از جهت معاینههای فنی، بهطور کامل بررسی شوند و نیز شهروندان را به منظور استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی تشویق نمود. البته پیش از این، تکمیل پروژه قطار شهری تبریز از اهمیت بسیاری برخوردار است. و در نهایت، تمرکززدایی مراکز صنعتی بوسیله ارزیابی و چگونگی استقرار واحدهای صنعتی در حاشیه شهر، باید در دستور کار قرار بگیرد و موارد دیگر مانند توسعه فضای سبز که متاسفانه شهر تبریز از این لحاظ نیز با مشکل جدی مواجه است. در حال حاضر، توسعهی انرژیهای پاک میتواند کمک بسیاری به بهبود آلودگی هوای تبریز بکند.
در آخر، مجلس شورای اسلامی نیز میبایست، رسیدگی به اوضاع وخیم آلودگی هوای شهرها را جایگزین توجه به مسائل حاشیهای و بدون اولویت همچون: طرح صیانت از فضای مجازی، بکند.