عصر تبریز/ تیتر اول، ۱۹ خرداد ماه ۹۴ برنامه ای در محل آمفی تئاتر روباز پارک ائللرباغی ارومیه برگزار شد که عنوان آن جشنواره موسیقی دریاچه ارومیه گذاشته شده بود و شعار “نغمه هایمان را برای دریاچه ارومیه هم صدا کنیم” شعاری زیبا برای این مراسم تلقی می شد. بر اساس اعلام برگزار کنندگان مقرر […]
عصر تبریز/ تیتر اول، ۱۹ خرداد ماه ۹۴ برنامه ای در محل آمفی تئاتر روباز پارک ائللرباغی ارومیه برگزار شد که عنوان آن جشنواره موسیقی دریاچه ارومیه گذاشته شده بود و شعار “نغمه هایمان را برای دریاچه ارومیه هم صدا کنیم” شعاری زیبا برای این مراسم تلقی می شد.
بر اساس اعلام برگزار کنندگان مقرر بود این مراسم که نمی توان بدان جشنواره گفت در ساعت ۵٫۵ یا ۶ بعد از ظهر آغاز شود اما عدم استقبال مردم و حضور نداشتن حتی یک مسئول در آن سبب شد در یک بی نظمی کامل با یک ساعت و نیم تاخیر آغاز شود.
حتی انتظارها برای ملحق شدن متولیان برگزاری مراسم و تشکرهای چندین باره و گاه و بیگاه و اسم بردن از افرادی خاص در پشت تریبون نتوانست رونقی به این به اصطلاح جشنواره ببخشد.
اساسا برگزیدن عنوان جشنواره برای رویدادی که فقط سه چهار گروه موسیقی با پول بیت المال در آن برنامه اجرا می کنند کار غلطی است چراکه اغلب جشنواره ها می بایست از عنصر رقابت در ارائه آثار و منتخب بودن و برتری داشتن به دیگر رقبا برخوردار باشند در ثانی گزیدن نام جشنواره برای حل یک بحران زیست محیطی که رویدادی سیاه و تیره تلقی می شود چندان برازنده به نظر نمی آید.
از چند روز پیش با پخش شدن بنرهای برگزاری این به اصطلاح جشنواره موسیقی برای احیا دریاچه ارومیه اذهان افکار عمومی و به ویژه فعالان رسانه ای درگیر این اندیشه بود که چنین رویدادی چه کمکی برای احیاء دریاچه می تواند بکند؟
ترکیب شهروندانی که در سکوهای گرم آمفی تئاتر پارک ائللرباغی نشسته بودند نشان نمیداد که هیچ کدام از آنها چغندرکار یا حتی کشاورز باشند!
حتی جوانهایی که برای گذران وقت فراغت خود در پارک مشغول گشت و گذار بودند و با شنیدن نوای سورنا و دهل به مراسم آمده و رقص و پایکوبی می کردند از اینکه دریاچه ارومیه بهانه چنین مراسمی شده تعجب کرده بودند.
ارتباط اجرای موسیقی راک غربی که گویا بومی سازی شده بود با رساندن آب به دریاچه ارومیه را هیچ کس نفهمید!
شهروندان حاضر در مراسم در پاسخ به این سوال که به باور شما این مراسم کمکی به احیاء دریاچه ارومیه می کند متفق القول اظهار تعجب و ناامیدی می کردند.
تصاویر فوق سندی بر این ادعای دلسوزانه است که بودجه های فرهنگی ستاد احیا دریاچه ارومیه خوب مدیریت نمی شوند.