عصرتبریز – فاطمه داداشی: خون در رگ‌های انسان منجمد می‌شود. قلب فشرده شده و اشک بی‌مهابا از دیدگان جاری می‌گردد. آوا دختر ۴ ساله ارومیه‌ای بر اثر شدت شکنجه نامادری‌اش بعد از یک هفته کما، درگذشت. این دخترک، این طفل معصوم به کدامین گناه می‌بایست چنین بی‌رحمانه درچنگال مرگ جان دهد. فیلمی که از شکنجه‌ی هولناک او توسط نامادری‌اش در فضای مجازی منتشر شده نهایت قصاوت آن زن را نشان می‌دهد که دخترک معصوم را در این هوای سرد نصف شب با کتک از فاصله زیادی از روی پله‌ها به حیاط خانه پرت می‌کند.
در چند سال اخیر به دلیل بصدا در آمدن زنگ پیری جمعیت در ایران و کاهش زاد و ولد تکاپوهایی از سوی دولت برای تشویق مردم به فرزند آوری صورت گرفته است. طرحهایی از پیش شکست خورده که هیچ گونه پشتوانه تحقیقاتی و مطالعاتی ندارند. وحشتناک‌ترین بخش این برنامه‌ها حذف غربالگیری دوران حاملگی می‌باشد که زنگ خطر تولد کودکان معلول را بصدا درآورده است. من سوالم اینجاست زنی که بعد از طلاق یک زوج که فرزند داشته‌اند وارد یک زندگی شده است و مشخص هست از سلامت روان درست و حسابی برخوردار نیست با فرزند سالم چنین برخوردی داشته و جانش را گرفته است.
با رشد روزافزون طلاق در کشور و از سوی دیگر با زیاد شدن کودکان معلول در کشور چه تضمینی وجود دارد که در آینده چنین بلاهایی سر بچه‌های معلول از سوی خود پدریا مارد خانواده آورده نشود. چون می‌دانیم که فرزندان معلول مراقبت‌های ویژه و صبرو شکیبایی زیادی را می‌طلبند. از آن گذشته دولت فکری به حال جامعه‌ی ایران بکند. چون با هر اتفاق اینچنینی نیاز مبرم خانواده‌ها به تراپیست احساس می‌شود و مطلع هستیم که هر ویزیت تراپیست چندصدهزار تومان می‌باشد. با قراردادن جلسات تراپیست در زیر پوشش بیمه و تشویق خانواده‌ها به استفاده مداوم از جلسات تراپیست، چه بسا بصورت چشمگیری جلوی این اتفاقات گرفته شود.
بر اساس گزارش آمار ثبت احوال کشور، بیشترین طلاق ثبت شده در یک ماهه نخست سال جاری نیز به ترتیب مربوط به استان‌های تهران با ۶ هزار و ۲۲۹ مورد طلاق، خراسان رضوی ۴ هزار و ۶۸ مورد و اصفهان با ۲ هزار طلاق بوده است. تحلیلگران بر این باورند که سیاست‌های «پول‌پاشی» در قالب وام‌های مختلف برای ازدواج و فرزندآوری نقش موثری در شکل‌گیری ازدواج‌های نافرجام دارد و تورم افسارگسیخته و گرانی نیز بنیان خانواده‌ها را تهدید می‌کند. از همین رو آمار طلاق به نیمی از آمار ازدواج رسیده است.
آوا دخترک معصومی که زیرکتک های نامادری‌اش جان سپرد وامدار این رسم نامیمون طلاق بوده است. پدرو مادری که به بلوغ فکری نرسیده و زیر یک سقف رفته اند و با اینکه تفاهم نداشته اند تصمیم به فرزندآوری کرده‌اند و به این فکر نکرده‌اند که کودکی که بدنیا می‌آید بیش از نیاز به رخت و لباس و تغذیه به محبت مادر و پدر همزمان نیازمند می باشد و او حقش این نبوده که در نبود مادر مورد قهر و غضب زنی قرار گیرد که قصد جانش را کند. برای شما آخر این قصه را بگویم. نامادری به اشد مجازات می‌رسد و پدر و مادر آوا تا آخرین لحظه از خون فرزندشان نخواهند گذشت و او را به دار خواهند آویخت. اما سوال من اینجاست چه تضمینی وجود دارد که ماه بعد یا سال بعد در گوشه‌ی دیگری از این کشور این قضیه دوباره تکرار نشود! شاید ۲۰سال پیش چون فضای مجازی مثل الان نبوده خبرها در روزنامه‌ها بایگانی می‌شده و بگوش همه نمی‌رسیده ولی بهتره بدونیم که چنین اتفاقی آنزمان نیز در تبریز اتفاق افتاده و نامادری با شکنجه‌های وحشتناکی اعم از زدن میخ به سر دختر بخت‌برگشته و سوزاندن دست و پایش سبب جان باختن دختربچه‌ای در تبریز شد و قسمت تلخ قضیه این بود که پدر دختر از خون دخترش گذشت و نامادری اعدام نشد.
