عصرتبریز – سعید عبدی: باشگاه تراکتورسازی تبریز پس از پشت سر گذاشتن دو فصل پر حاشیه و دشوار سرانجام خصوصی شد. تراکتورسازی از زمانی که دوباره لیگ برتری شد تا این لحظه، تا این حد افت نکرده بود. این تیم در لیگ هفدهم جزو تیم هایی بود که تا هفته های پایانی خطر سقوط را احساس می کرد. این شرایط برای هوادارانی که همواره به دیدن تیم شان در بین تیم های بالای جدول عادت داشتند، بسیار سخت و غیر قابل تحمل بود. محرومیت از دو پنجره نقل و انتقالاتی، حواشی مدیریتی، نتایج ضعیف و جدایی پرتعداد ستاره ها باعث شد تا تراکتورسازی لیگ هفدهم را در شرایطی اورژانسی به پایان برساند. چند ماه پیش شاهد برکناری مصطفی آجرلو، مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی بودیم. عباس الیاسی، یکی از اعضای هیات مدیره باشگاه تراکتورسازی، به عنوان سرپرست موقت، مدیریت باشگاه را بر عهده گرفت. این فرایند، سر آغازی بود بر داستان تراکتورِ نوین که اینک شاهد شکل گرفتن آن هستیم. الیاسی با هدف جلب رضایت هواداران مدیریت باشگاه را به صورت موقت بر عهده گرفت. او قول داد که تیم را در اسرع وقت به بخش خصوصی واگذار خواهد کرد. این اتفاق کمتر از دو ماه بعد از وعده الیاسی به وقوع پیوست. محمدرضا زنوزی، مالک متمول باشگاه گسترش فولاد که از مقبولیت بالایی در نزد هواداران تراکتورسازی برخوردار است، به عنوان مالک جدید این باشگاه بزرگ زمام امور را به دست گرفت. اتفاق یاد شده موجی از شادی را در بین هواداران تراکتورسازی به همراه داشت که خواهان پایانِ نظامی گری در تیم شان بودند.
وعده های هیجان انگیز، خریدهای ناامید کننده!
زنوزی با وعده های هیجان انگیز کار خود را در تراکتورسازی آغاز کرد. همزمان با شروع کار زنوزی در تراکتورسازی، دو باشگاه دیگر تحت تملک او یعنی گسترش فولاد و ماشین سازی وارد بحرانی شدند که تا به امروز نیز ادامه دارد. کمتر کسی اما توجهی به دو باشگاه دیگر یاد شده داشت، همه در انتظار بسته شدن تراکتوری کهکشانی برای لیگ هجدهم بودند. تراکتوری که بعد از سال ها بوی قهرمانی بدهد. وعده های زنوزی این مهم را به خوبی در ذهن هواداران کاشته بود. جذب یک سرمربی بزرگ خارجی اولین قدم در این راه بود که با حضور جان توشاک محقق شد. توشاک، سرمربی ولزی که کارنامه درخشانی در سال های دور بر جای گذاشته، از دوران پایانی مربیگری خود، هدایت تراکتورسازی را بر عهده گرفت تا شاید بتواند روزهای خوب گذشته خود را در تیم تبریزی نیز تکرار کند. موازی با انتخاب توشاک، باشگاه تراکتورسازی فعالیت پر انتقادی در نقل و انتقالات بازیکنان داشت. این باشگاه در حالی که همه می پنداشتند از سهمیه های لیگ برتری خود به بهترین شکل ممکن استفاده خواهد کرد، در مدت زمانی بسیار کوتاه بخش قابل توجهی از سهمیه خود را با بازیکنانی پر کرد که هیچ نشانی از ستاره هایی که وعده داده شده بود نداشتند.
سهمیه سوزی در روز روشن!
محمد طیبی، مدافعی که پس از یک فصل درخشان در استقلال خوزستان، حضور مقطعی و ناموفقی در حوزه خلیج فارس داشت و در بازگشت دوباره به ایران، جای ثابتی در ترکیب تیم جدیدش، پارس جنوبی جم نداشت، برای حل مشکلات خط دفاعی به تراکتورسازی پیوست. محسن فروزن که سال هاست دیگر از چرخه دروازه بانان ملی پوش خارج شده، به عنوان وارث دروازه سرخ پوشان تبریزی در لیگ هجدهم جذب شد. محمد اهل شاخه، مدافع ۲۵ ساله تیم فولاد خوزستان دیگر خرید لیگ برتری تیم تراکتورسازی بود که البته جزو سهمیه محسوب نمی شود چرا که فصل گذشته دور از میادین بود. دلیل دوری این بازیکن از میادین پارگی رباط صلیبی اش بود و اینکه آیا او می تواند در این فصل و در بازگشت دوباره به میادین به تراکتوری ها کمک کند یا خیر، مشخص نیست! علیرضا نقی زاده، هافبک تیم گسترش فولاد یکی دیگر از سهمیه های لیگ برتری تراکتوری ها را به خود اختصاص داده و سرخ پوش شد. علی عبدالله‌زاده، مدافع تیم صنعت نفت آبادان که فصل گذشته در مقاطعی نیز به شدت مورد خشم فراز کمالوند قرار گرفته بود در حالی به عنوان سهمیه چهارم لیگ برتری به تراکتور پیوست که هواداران این تیم منتظر یک خرید نامی و مشهورتر بودند. تا این لحظه ۴ سهمیه از ۶ سهمیه لیگ برتری تراکتوری ها استفاده شده و آنها تنها مجاز به جذب دو بازیکن لیگ برتری دیگر هستند. با نگاهی دقیق به خریدهای لیگ برتری تراکتورسازی خیلی راحت می توانیم پی به این موضوع ببریم که آنها در خرج کردن سهمیه هایشان کاملا ولخرج بوده و خریدهایشان تا به این لحظه خریدهایی نبودند که با توجه به وعده های زنوزی، هواداران انتظارش را داشتند.
انتخاب های بحث برانگیز در کادر فنی
زمانی که رضا مهاجری به عنوان مدیر تیم تراکتورسازی انتخاب شد، بسیاری از اهالی فوتبال تبریز در شوک بزرگی فرو رفتند. هیچ کس انتظار چنین تصمیمی را از سوی زنوزی نداشت. شوک اهالی فوتبال زمانی اوج گرفت که مشخص شد، مهاجری تا زمان انتخاب سرمربی، همه کاره باشگاه از نظر فنی و خرید بازیکن خواهد بود. خریدهای بالا نیز تا به این لحظه همگی دستپخت رضا مهاجری برای تراکتوری ها بوده که به نظر نمی رسد طعم شیرین برد را در لیگ هجدهم به کام هواداران هدیه کند. مهاجری که کارنامه سرمربیگری اش به حضور در پدیده و سیاه جامگان محدود می شود مسئولیت فنی تیمی را بر عهده گرفت که قرار بود برای قهرمانی بسته شود. انتخاب های بحث برانگیز مهاجری که بعضا توسط باشگاه خریداری شدند و بعضا مورد وتو قرار گرفتند به گونه ای بودند که به نظر می رسد مدیر تراکتوری ها هنوز از حال و هوای پدیده و سیاه جامگان که معمولا تیم های با هدف بقا در لیگ برتر محسوب می شوند خارج نشده اند. با آغاز تمرینات تراکتورسازی، شاهد حضور یک مربی جوانِ ناشناخته در بین تمرین دهندگان بودیم. بعدها مشخص شد که این فرد، عماد مهاجری نام دارد. عماد، فرزند رضا مهاجری بود که به واسطه حضور پدرش موفق به حضور در کادر فنی تراکتورسازی شده بود. برای یافتن رزومه عماد مهاجری صفحات مجازی را زیر و رو کردیم اما به چیز خاصی دست پیدا نکردیم! حال سوال اینجاست که انتخاب این مربی بدون رزومه خاص و قابل اتکا به چه هدفی انجام گرفته است؟ آن هم برای تیمی که به ادعای مالکش قرار است مدعی قهرمانی لیگ برتر باشد! چند روز پیش نیز امیرحسین پیروانی به عنوان دیگر مربی ایرانی تراکتورسازی به کادر فنی این تیم اضافه شد تا این کادر بیش از پیش غیر بومی شود. اگر کاظم محمودی را که به نظر می رسد حضوری نمادین در کادر فنی داشته باشد کنار بگذاریم، تراکتورسازی روی نیمکت نفر بومی ندارد. این در حالی است که انتخاب هایی که تا این لحظه شده به گونهای هستند که همتای بومی شان در تبریز بیش از تعداد انگشتان دو دست است.
خارجی ها در جاده سراب!
قرار بود تراکتورسازی در نقل و انتقالات لیگ برتر بازیکنان خارجی را به خدمت بگیرد که نظیرشان را تا کنون در فوتبال ایران ندیده ایم. این را مالک باشگاه به هواداران وعده داده بود. طبق اعلام زنوزی، جان توشاک مسئول انتخاب بازیکنان خارجی تیم است. تا به این لحظه اما هنوز بازیکن خارجی برای حضور در تراکتورسازی معرفی نشده است. البته طبق اخبار دریافتی یک بازیکن از سوی توشاک به مدیران باشگاه پیشنهاد شده که مبلغ بالای دستمزد این بازیکن مخالفت مدیران را به دنبال داشته است. این در حالی است که وتوی بازیکن پیشنهادی توشاک تناسبی با وعده های زنوزی که قرار بود بازیکنان خارجی سرشناس در تراکتور حضور یابند، ندارد. خارجی های تراکتور همچنان در حد وعده باقی مانده اند و مشخص نیست که چه زمانی و از چه تیمی جذب خواهند شد.
چشم امید به بازیکنان سال گذشته
با توجه به عملکرد نه چندان قدرتمند در نقل و انتقالات، تراکتوری ها بازیکنان فصل گذشته خود را که تا کنون از این تیم جدا نشده اند را دو دستی گرفته و قصد فروششان را ندارند. البته در این فصل چند ستاره محبوب از تراکتور جدا شد. کیانی، ایرانپوریان، حاتمی و ابراهیمی بازیکنانی هستند که دیگر جایی در تراکتور ندارند. در ازای خروج این بازیکنان نه تنها بازیکن هم سطحی جذب نشده بلکه تعدادی از دیگر بازیکنان تراکتور نیز ساز جدایی کوک کرده اند. یکی از این بازیکنان محمد نادری است که چند پیشنهاد خارجی دریافت کرده است. او مصمم به ترک تراکتورسازی است و حتی در اردوی تراکتورسازی در ترکیه نیز حضور نیافته است. با وجود اینکه ابتدا اعلام شد، مصدومیت دلیل غیبت نادری در ترکیه است اما همه می دانیم که این بازیکن در حال انجام مقدمات حضورش در تیم دیگری است. البته تراکتوری ها در تلاش اند تا به هر طریقی که شده این بازیکن جوان را حفظ کنند. نادری با پایان لیگ هفدهم قراردادی با تراکتورسازی ندارد در حالی که باشگاه ادعا می کند از قرارداد این بازیکن دو سال دیگر باقی است!
ملی پوشِ سرباز پرید
در حالی که بنابر ادعای محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتورسازی این باشگاه پیش از خصوصی شدن اقدامات لازم برای جذب یک بازیکن سرباز (مهدی ترابی) را فراهم کرده بود، این بازیکن چندی پیش با پرسپولیس قرارداد بست. این موضوع باعث شد تا تراکتوری ها از باشگاه پرسپولیس شاکی شده و ادعا کنند، ترابی بازیکن آنهاست. طبق اطلاعات بدست آمده اما، باشگاه تراکتورسازی کتبا سندی در دست ندارد که با آن توافق با ترابی را اثبات کند. در همین گیر و دار که خبر می رسد کمیته تعیین وضعیت وارد ماجرا خواهد شد، مهدی ترابی با ابراز خوشحالی از پرسپولیسی شدنش طی یک پیام بلند بالا پرونده حضورش در تراکتور را مختومه کرد.
