فرماندهان ارشد سپاه نسبت به درج یادداشت روزنامه قانون که درآن سپاه پاسداران به شکلی با گروه تروریستی داعش مقایسه شده بود واکنش نشان داده بودند.
عصر تبریز: انتشار متن یادداشتی با عنوان «چرا اسیر آمریکایی گریه می کرد؟» در شماره روز یکشنبه روزنامه سوءبرداشت ها و واکنش هایی را در پی داشته که لازم است توضیحاتی ارائه گردد:
در یادداشت چه نوشته شده بود؟
اصل موضوع یادداشت نقدی به پخش صحنه گریه ملوان بازداشتی آمریکایی از صدا و سیما و نیز نقدی به بازسازی صحنه و نمایش اسیران آمریکایی به ویژه اسیر زن آمریکایی در خیابان های قم بود و نویسنده یادداشت ضمن نقد به این دو اقدام تاکید کرده که گریه اسیر آمریکایی به خاطر آن بود که فکر می کرده همان اتفاقاتی که برای سرباز آمریکایی در عراق رخ داد، ممکن است برای او نیز تکرار شود و «نومیدانه به یاد خانه و خانواده و همسر و فرزند و شهر و دیار می افتد و طبیعتا به خاطر سرنوشت شوم و محتوم خود می گرید.» اما «آن سربازان لحظاتی بعد دیده اندکه در شرایط حرفه ای باید پاسخگوی خطای فنی خودشان باشند.» تاکید اصلی یادداشت نه بر ماجرای دستگیری ملوانان بلکه به طور مشخص نمایش آن در تلویزیون و خیابان بوده است.
ارتباطی به سپاه ندارد
پخش برنامه تلویزیونی گریه سرباز اسیر آمریکایی از سیما و همچنین نمایش خیابانی ملوانان بازداشتی خوب یا بد، موضوعی مربوط به صداوسیما و برگزار کنندگان مراسم راهپیمایی است.هیچ جای این یادداشت نه از سپاه پاسداران و نه از هیچ نهاد دیگری نام برده نشده است و به گمان نویسنده این یادداشت و نیز به زعم مدیران این روزنامه رفتار تلویزیون و رفتار مجریان برنامه راهپیمایی می تواند نقد شود همان گونه که هم ما و هم دیگر روزنامه‌ها مکرر نسبت به رفتار و کردار بسیاری از برنامه‌های تلویزیون و عملکرد دستگاه‌ها و نهادهای کشور نیز نقد داشته ایم و نقد کرده ایم.
گلایه ای از سرداران
واکنش چند تن از مقامات سپاه به مطلب روزنامه قانون از چند حیث موجب تعجب و البته گلایه است؛ اول اینکه آنچه در سایت ها وخبرگزاری ها آمده است بسیار متفاوت از آن‌چیزی است که در روزنامه قانون چاپ شده است . این مطالب موهون که به نام «قانون» دست به‌دست می شود ،نه برگرفته از یادداشت روزنامه قانون بلکه اساسا متکی و مبتنی بر بولتن سازی های مخرب و عاری از واقعیت است. متاسفانه تمام اخبار نقل شده درباره مطلب روزنامه قانون مبتنی بر نخستین خبر جعلی و دروغین یکی از سایت های هتاک و دروغ پرداز است که توسط سایت های همسو بازنشر و تکثیر شده است. شوربختانه بسیاری از موضع گیری ها و محکوم کردن های روزنامه قانون به استناد یک خبر جعلی و تلگرامی صورت گرفته است و گرنه در هیچ کجای یادداشت «قانون» نه در باره بازداشت ملوانان کلمه ای درج شده و نه مستقیم یا غیرمستقیم مقایسه ای میان نهاد مقدسی چون سپاه و گروه تکفیری داعش صورت نگرفته است. مطالعه این یادداشت یقینا نه وقتی از شما نمی گرفت و نه آبرویی از ما ! متاسفانه دو روز است خبرنگاران چند خبرگزاری خاص به‌صورت هدفمند با اشخاصی تماس می گیرندو از آنها می خواهند درباره روزنامه قانون موضع‌گیری کنند . در همین گزارش مصادیقی وجود دارد که نشان می‌دهد نمایندگان مجلس بدون مطالعه مطلب و به توصیه خبرنگاران در باره «قانون» موضع گرفته اند!
از سرلشکر انتظار نداشتیم
موضع گیری سایت ها و خبرگزاری ها علیه روزنامه قانون موضوع تازه ای نیست . اما از موضع گیری تند فرمانده ای بلند مرتبه همچون سرلشکر جعفری به عنوان فرمانده سپا پاسداران که همیشه منشا آرامش ما و مایه اطمینان شهروندان ایرانی بوده اند بیش از همه شوکه شده و گلایه مندیم. سرلشکر فرموده اند روزنامه قانون باید توبه کند اما مشخص نکرده اند دقیقا بابت چه کاری و یا تکرار چه عملی و یا مشخصا درج چه عبارت و کلمه نادرستی باید اظهار توبه و ندامت کنند.ما ایشان و نیز دیگر سرداران و یادگاران دفاع مقدس را بحق میراث و افتخار ملی خود دانسته و انتظار رفتار پدرانه و توصیه مشفقانه‌تری داشته وداریم. از همه مهم‌تر اینکه از منظر ما سپاه نهادی متعلق به یک فرد یا جریان و جناح خاصی نیست که ما حق داشته باشیم به آن توهین کنیم و به دیگران حق بدهیم که در دفاع از آن به ما و دیگران توهین کنند.
روزنامه قانون و دفاع مقدس
به فرض که روزنامه قانون که تا کنون نزدیک به ۸۰۰ شماره منتشر کرده است در درج یک و یا دو مطلب دچار اشتباه شد .همه روزنامه ها مثل همه نهادهای کشوری و لشکری ممکن است در برخی مواقع و یا در برخی تصمیمات دچار اشتباه شده باشد. آیا شایسته است که نهادهای مسئول،خط مشی یک روزنامه را با یک یادداشت و نوشته در یک شماره خاص تحلیل و ارزیابی کنند. اگر دوستان منتقد به جای بولتن ها «قانون» بخوانند در خواهند یافت که روزنامه قانون از جمله روزنامه هایی است که برای ترویج ارزش های دفاع مقدس و شهدای پاک نیت آن ستون‌های ثابتی دارد. مثلا در صفحه دوم همان شماره که یادداشت مورد نظر منتشر شده است، گزارشی با عنوان در «محفل سرداران»چاپ شده است،در این یادداشت آمده است «عکسی از سرداران دفاع مقدس در جمعی د‌‌وستانه در رسانه‌ها منتشر شده است. در این تصاویر بزرگانی مانند سرداران قاسم سلیمانی،عزیزجعفری و جلالی(رئیس سازمان پد‌‌افند غیرعامل ایران) حضور دارند. سرداران سپاه از د‌وران جنگ خاطره‌های بسیاری برای مرور دارند. سپاه از نیروهای مقتد‌ر و محبوب د‌وران دفاع مقدس بود.» آیا چنین روزنامه ای به نهادی که با چنان عباراتی آن‌را توصیف کرده است می تواند بی احترامی کند؟
«قانون» تابع قانون است
راستش را بخواهید ما هیچ وقت به انتقاد از سپاه فکر نکرده بودیم اگرچه هیچ منع اخلاقی ، حرفه ای و قانونی هم برای نقد آن قائل نبوده‌ایم . هدف ما نقد صدا و سیما و مجریان راهپیمایی بود. واقعیتش را بخواهید ما به اشتباه فکر می کردیم وقتی می توانند و می شود که در رسانه‌های جناح مقابل نسبت به رئیس جمهور کشور بی محابا نقد که چه عرض کنم توهین و ناسزا بگویند حتما ما هم می‌توانیم به عنوان یک روزنامه مستقل نسبت به یک برنامه نقد داشته باشیم. در مجموع روزنامه قانون عاری از هویت و حمایت جناحی، خود را مدافع و تسلیم موازین حقوقی و قانونی کشور می داند .ما با هیچ فرد و گروهی نیت و توان منازعه و درگیری نداریم و از دوستان منتقد و موافق عاجزانه تقاضامندیم تا چالش ها و منازعات و روکم کنی های سیاسی و انتخاباتی را در زمینی خارج از مطبوعات تمرین نمایند .فضای تحریریه روزنامه قانون تنگ تر و کوچک تر از آن است که برای درگیری های سیاسی میان نهادهای بزرگ کشور جا داشته باشد . ما عنقریب است از شغل روزنامه نگاری توبه کنیم !
مطلبی که خوانده نشده نقد شد
در روزهای گذشته و بعد از انتشار یادداشتی در روزنامه قانون برخی از مسئولان با انجام گفت‌وگوهایی در رسانه‌های مختلف شروع به توهین و اتهام افکنی علیه نگارنده مطلب ونیز کارکنان این روزنامه کردند. این افراد که اظهارات‌شان با تیترهایی مانند،«توهین روزنامه قانون به سپاه کمال بیشرمی است»،«آیا از سرمایه اسرائیل در ایران انتظار دارید از تحقیر ارتش آمریکا اظهار خشنودی کنند؟» ، «توهین روزنامه قانون به سپاه خدشه به امنیت کشور است»،«گویا روزنامه قانون از آمریکا در ایران ماموریت دارد»،«باید در آدم بودن عوامل این روزنامه شک کرد»و هزاران توهین دیگر که در فضای مجازی علیه این رسانه منتشر شد ولی نکته جالب این است هنگامی که با بیشتر این افراد تماس گرفته می‌شود، اذعان می‌کنند که مطلب را مطالعه نکرده‌اند و تنها با استناد به سخنان رسانه‌های جریان رادیکال اظهار‌نظر کرده‌‌اند!.
در این میان تاسفبارتر از هر موضوع دیگری اظهارات بی‌اساس برخی از نمایندگان مجلس بود این افرادی که در گذشته نیز مصوبه‌‌ها وبیانیه‌هایی را بدون مطالعه امضا می‌کردند، این بار نیز با توهین به روزنامه سعی کردند دل عوامل رسانه‌های رادیکال را به دست بیاورند تا مبادا در آستانه‌انتخابات علیه آنها مطلبی نوشته شود! باید تاسف خورد برای افرادی که قرار است برای مردم در این کشور قانون تصویب کنند، بدون بررسی و مطالعه به راحتی آبروی افراد را می‌برند و به آنها توهین می‌کنند. خبرنگار قانون بعد موج هجمه‌ها به روزنامه با برخی از این افراد مانند، محمدجواد کولیوند نایب رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس که گفته بود:« توهین روزنامه قانون به سپاه کمال بیشرمی است» تماس گرفت که مسئولان دفتر این فرد در ابتدا اعلام آمادگی برای گفت‌وگو کردند و در ادامه تلفن همراه وی از دسترس‌خارج شد.در ادامه با نفر بعدی یعنی صالح‌جوکار، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس که مدعی شده‌بود،:« توهین روزنامه قانون به سپاه خدشه به امنیت کشور است»تماس گرفتیم.
وی نیز در پاسخ به سوال خبرنگار ما که آیا شما اصل مطلب منتشر شده را مطالعه کردید، گفت:خیر!!! وی اذعان می‌کند:«رسانه سوال کننده توضیحاتی داده است و من هم به آن توضیحات پاسخ دادم!!!»وی در ادامه از روزنامه می‌خواهد که تازه مطلب را به وی ارسال کرده تا مطالعه کند!شخص بعدی که «قانون» را از عوامل آمریکا در ایران معرفی کرده‌است، سرداریدا… جوانی است! ایشان که در گفت‌وگویی خطاب به عوامل روزنامه گفته بود باید در آدم بودن ما شک کند، در تماس خبرنگار قانون می‌گوید با این روزنامه کاری ندارد و حتی نمی‌خواهد گفته های خبرنگار را بشنود! این فرد که اولین مواجهه با روزنامه را داشته است در ادامه با درخواست خبرنگار ما که آیا شما مطلب منتشره در «قانون» را خوانده بودید یا خیر، می‌گوید:خیر!!! مطلب منتشر شده در قانون را نخوانده و تنها محتوای آن را در جاهای دیگر خوانده‌ام!خبرنگار در ادامه از وی می‌خواهد که به اصل مطلب رجوع کند و بعد نظر خود را منتشر کند که ایشان نیز قبول کرده و می‌گوید:«می‌خوانم و اگر برداشتم همان بود در رابطه با این ماجرا یک یادداشت می‌نویسم».
این وضعیت امروز ماست. حکایت همان ضرب المثل است که اول محکوم می کنند و بعد می خوانند!
