سرمربی تیم ملی فوتبال ایران لیست ۳۵ نفره تیمش برای حضور در جام جهانی را اعلام کرد و اینک جنگ برای بقا در لیست آغاز شده است.
به گزارش عصرتبریز، اسامی ۳۵ بازیکن تیم ملی فوتبال ایران برای جام جهانی به شرح زیر اعلام شد:
دروازه‌بانها: علیرضا بیرانوند ، سید حسین حسینی ، رشید مظاهری و امیر عابدزاده
مدافعان: رامین رضاییان، وریا غفوری ، استیون بیت آشور ، سید جلال حسینی ، محمدرضا خانزاده ، مرتضی پورعلی گنجی ، محمد انصاری ، پژمان منتظری ، سید مجید حسینی ، میلاد محمدی ، امید نورافکن ، روزبه چشمی و سعید آقایی
بازیکنان میانی: سعید عزت اللهی ، مسعود شجاعی ، احمد عبدالله‌زاده ، سامان قدوس ، مهدی ترابی ، اشکان دژاگه ، امید ابراهیمی ، احسان حاج صفی ، علی کریمی ، سروش رفیعی ، علی قلی‌زاده و وحید امیری
مهاجمان: علیرضا جهانبخش ، کریم انصاری‌فرد ، مهدی طارمی ، سردار آزمون ، رضا قوچان‌نژاد و کاوه رضایی
با اعلام لیست بالا، قلم ها شروع به نگارش شدند؛ به موضوعات بسیاری پرداخته شد و انتقادات و تمجیدهای بسیاری از آن شد. از بازیکنانی که باید می بودند و نبودند نوشته شد و به بازیکنانی اشاره شد که می باید نبودند و بودند! در این مطلب اما می خواهیم به موضوعی فراتر از این موضوعات بپردازیم، مطلب ما جنگ برای بقاست، جنگ برای آن که جزو ۱۱ نفر حذف شده از لیست ۳۵ نفره نباشی؛ لیستی به اندازه یک تیم که در هفته های پایانی اردو از جمع ملی پوشان کنار گذاشته خواهد شد. تک تک نفرات حاضر در این لیست تا آن روز خواهند جنگید تا عضو آن تیم نباشند و باید دید در نهایت چه کسانی بازنده این جنگ بزرگ خواهند بود. جنگی که پیروز آن می تواند آینده بزرگ برای خود متصور باشد. تنها کافی است به سرنوشت بازیکنان تیم ملی در جام های جهانی قبلی نگاهی بیاندازید تا به اهمیت حضور در این رویداد بزرگ پی ببرید. برای اینکه موضوع را بهتر بشکافیم بهتر است یک داستان برایتان نقل کنیم:
«در شهر من، آهوها زود از خواب بیدار می‌شدند تا سرحال و سرزنده باشند. آنها بیدار می‌شدند برای تلاش کردن. برای اینکه خورده نشوند. اگر آهوها سرحال نبودند، اسیر شیرها می‌شدند. در مقابل، شیرها را می‌دیدم که آنها هم هر روز صبح بیدار می‌شدند. آنها برای اینکه آهوها را بگیرند، باید از آنها قبراق‌تر می‌بودند. شیرها همیشه آماده شکار بودند و آهوها همیشه آماده فرار کردن. این چیزی است که من با آن بزرگ شدم. شیرها مجبور بودند همیشه سرحال باشند چون اگر نمی‌توانستند شکاری کنند، در آن شرایط نمی‌توانستند زیاد دوام بیاورند.»
این داستانی است که سال ها پیش کارلوس کی روش در مورد زندگی خود نقل کرد. داستان یک سرمربی ماجراجوی بزرگ شده در میان آهوها و شیرهای موزامبیک که همواره برای جنگیدن انگیزه داشته است. حال در تیم کی روش زمانِ جنگ فرا رسیده است. جنگِ امروز، جنگی داخلی خواهد بود، یک جنگ تمام عیار برای حضور در لیست ۲۴ نفره نهایی تیم ملی برای جام جهانی و جنگ برای آن که در بین ۱۱ بازیکن کنار گذاشته جای نگیری. این جنگ داخلی اما یک جنگ ویران کننده برای خود مجموعه نخواهد بود بلکه جنگی خواهد بود که نهایت آن معرفی ۲۵ جنگجوی زبده و آماده برای حضوری قدرتمندانه در آوردگاه بزرگ جام جهانی است. در تمامی پست ها این جنگ برقرار است اما جنگ در برخی پست ها به شدت تنگاتنگ و نزدیک است.
۵ دروازه بان آماده و تنها ۳ سهمیه!
علیرضا بیرانوند، رشید مظاهری، سید حسین حسینی، حامد لک و امیررضا عابدزاده ۵ دروازه بان دعوت شده به تیم ملی در اردوی نهایی هستند که از میان آنها دو نفر خط خورده و سه نفر راهی جام جهانی خواهند شد.
حضور بیرانوند را که باید قطعی بدانیم چرا که در دور مقدماتی مسابقات جزو بهترین نفرات تیم ملی بود و چشم پوشی از او برای کی روش امکان پذیر نیست مگر آنکه رحمتی بازی در بیاورد که آن هم در چنین شرایطی بعید به نظر می آید! ۴ دروازه بان بعدی اما شانس های یکسانی برای حضور در بین ۳ دروازه بان نهایی تیم ملی دارند و این یعنی از بین رشید مظاهری، سید حسین حسینی، حامد لک و امیررضا عابدزاده دو نفر خط خواهند خورد! این دو نفر هر کدام از این سه دروازه بان باشند باید بد شانس نامیدشان چرا که در مقطعی درخشیده اند که تیم ملی ایران کلکسیونی از دروازه بان آماده دارد برخلاف سال هایی نه چندان دور مثل جام جهانی ۲۰۰۶ که ابراهیم میرزاپور بی رقیبانه درون دروازه تیم ملی در جام جهانی حضور داشت و خیلی هم بد بود!
تکلیف مشخص مدافعان و هافبک ها
با توجه به شاکله تیمی که کی روش در تیم ملی ایران به وجود آورده، به راحتی می توانیم نفرات حاضر در لیست را که مربوط به خطوط دفاعی و میانی می شود را حدس بزنیم. در میان مدافعان و هافبک های حاضر در لیست ۳۵ نفره بازیکنانی حضور دارند که خودشان هم می دانند محکوم به خط خوردن هستند و تا همین جا هم حضورشان کلی افتخار برایشان محسوب می شود.
البته همان گونه که در آغاز مطلب اشاره کردیم جنگ در تیم ملی همچنان برقرار است و بازیکنانی چون احمد عبدالله زاده، سعید آقایی، سید مجید حسینی، سروش رفیعی و علی قلی‌زاده اگر جنگجوی واقعی باشند و آشنا به راه و رسم مبارزه، خواهند توانست نظر کارلوس کی روش را حتی در روزهای پایانی نیز به خود جلب کنند چرا که کی روش با نقل داستانی که به آن اشاره کردیم و البته خصوصیات اخلاقی خاصی که همه با آن آشنا هستیم نشان داده که برای جنگجویی و روحیه مبارزه مهم تر از رحمان احمدی بودن یا علیرضا حقیقی بودن است! (اشاره به انتخاب حقیقی به عنوان دروازه بان شماره یک تیم ملی که اتفاقی غیر منتظره در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل بود.)
مهاجمان مخوفی که هیچکدام کم نمی آورند!
هر چقدر دست کی روش را ببوسیم بازهم کم است! او به فوتبال ایران نسل جدیدی از مهاجمان را معرفی کرد که در دهه اخیر حسرت آن را می کشیدیم، حسرتی که بعد از خداحافظی علی دایی با چسبی زخیم به دلمان حک شده بود. علیرضا جهانبخش ، کریم انصاری‌فرد ، مهدی طارمی ، سردار آزمون ، رضا قوچان‌نژاد و کاوه رضایی اینها بازیکنانی هستند که به عنوان مهاجم به تیم ملی ایران دعوت شدند و کارلوس کی روش به عنوان سرمربی باید از بین آنها حداقل دو نفر را خط بزند مگر آنکه دل نیاید و با تغییر پست آنها به هافبک، چند هافبک بیشتر را قربانی این مهاجمان کند.
از همان اول لیست آغاز می کنیم، آقای گل لیگ هلند، آقای گل لیگ یونان، آقای گل دو دوره قبلی لیگ برتر ایران، بهترین گلزن فوتبال ملی در ۵ سال اخیر، بهترین گلزن هیرنفین و یکی از بهترین گلزنان لیگ هلند و در نهایت یکی از بهترین گلزنان لیگ بلژیک با نزدیک به ۱۸ گل زده در یک فصل! حال شما از بین این ها اگر توانستید یکی را بله تنها یکی را حذف کنید کی روش هم خواهد توانست!
انتهای پیام/
