به گزارش عصرتبریز، در بخش مدیریت، باشگاه تراکتورسازی یکی از کم ثبات ترین باشگاه های فوتبال ایران در چند سال اخیر به شمار می رود. آنها در طول سال های اخیر چندین و چند مدیرعامل عوض کرده اند و آخرین فصلی که کار خود را با یک مدیرعامل آغاز و با همان مدیرعامل به پایان رساندند را به یاد ندارند. با خصوصی شدن باشگاه این انتظار می رفت که تراکتوری ها در بخش مدیریت به یک ثبات قابل توجه دست پیدا کنند؛ این اتفاق نه تنها رخ نداد بلکه، شاهد بی ثباتی بیشتر در بخش مدیریت باشگاه تراکتورسازی در فصل جاری بودیم.
پس از اینکه مالکیت باشگاه به زنوزی سپرده شد، عباس الیاسی به عنوان سرپرست موقت جای خود را به صادق درودگر داد تا اولین مدیرعامل تراکتورِ خصوصی به نام درودگر ثبت شود. عمر مدیریت درودگر اما خیلی کوتاه بود و وی پس از اینکه متوجه شد از اختیارات کافی در باشگاه برخوردار نیست از سمت خود استعفا داد. بار دیگر الیاسی به عنوان سرپرست موقت به روی کار آمد تا اینکه اسدی به عنوان مدیرعامل کار خود را در باشگاه تراکتورسازی آغاز کرد. دوران مدیریت اسدی نیز چند ماهه بود و او پیش از پایان فصل از جمع تراکتوری ها جدا شد. تراکتوری ها در نهایت فصل را با الیاسی به عنوان سرپرست موقت به پایان رساندند.
چندی پیش غلامرضا صادقیان به عنوان مدیریت جدید باشگاه تراکتورسازی منصوب شد. حال باید دید عمر مدیریتی او در تراکتورسازی چقدر خواهد بود و آیا او نیز به سرنوشت مدیران قبلی دچار شده و اسیر بی ثباتی خواهد شد یا خیر؟
