داستان نیمکت تراکتورِ ۹۸-۹۷

به گزارش عصرتبریز، تیم تراکتورسازی در شرایطی به دنبال سرمربی جدید است که فصل گذشته را با سه سرمربی به پایان رساند.

جان توشاک

تراکتورسازی در طول لیگ هجدهم سه سرمربی مختلف را روی نیمکت خود نشاند. این تیم با جان توشاک وارد مسابقات شد. توشاک که همه از سابقه فوتبالی او خبر دارند، یک گزینه هیجان انگیز برای تراکتوری ها بود. او آمده بود تا با تجربه گرانبهای خود از حضور در باشگاه های بزرگی چون لیورپول و رئال مادرید، تراکتورسازی را به قله فوتبال ایران برساند. رویابافی تراکتوری ها با توشاک اما دوام چندانی نداشت. یک شروع ناامید کننده در لیگ برتر و شکستی تلخ در دور اول جام حذفی مقابل صنعت نفت پایان کار توشاک را به همراه داشت. این اتفاق در حالی رخ داد که برخی منابع از توطئه داخلی علیه این سرمربی خبر می دادند.

محمد تقوی

محمد تقوی به عنوان سرمربی موقت، جانشین توشاک شد. پس از کسب چند نتیجه خوب، پسوند موقت از کنار نام تقوی حذف شد. او تا پایان نیم فصل اول هدایت تراکتورسازی را بر عهده داشت و امیدوار بود با یارگیری قدرتمندانه در نقل و انتقالات زمستانی، تراکتوری کهکشانی را وارد مسابقات کند. تقوی اما به آرزویی که در سر پرورانده بود نرسید. در حالی که باشگاه مشغول مذاکره با چند گزینه خارجی بود، تقوی پیش دستی کرده و استعفا داد.

جرج لیکنز

جرج لیکنز بلژیکی به عنوان سومین سرمربی تراکتورسازی در لیگ هجدهم، از نیم فصل دوم کار خود را در این تیم آغاز کرد. از آخرین قهرمانی لیکنز بیش از دو دهه می گذشت اما ستاره هایی که تراکتور داشت، می توانست طلسم جرج را شکسته و پایان خوشی برای او و تیمش رقم بزند. شروع رویایی و ادامه روند خوب نتیجه گیری با لیکنز هوای فوتبال آذربایجان را آفتابی کرده بود. درست زمانی که تراکتوری ها اعتماد به نفس لازم برای قهرمانی را به دست آورده بودند، یک اتفاق یا بهتر است بگویم یک فاجعه همه چیز را خراب کرد. عدم مدیریت کافی از سوی لیکنز در مواجهه با این فاجعه کافی بود تا همه چیز از هم بپاشد. تراکتورسازی با لیکنز به رتبه پنجم بسنده کرد و این مربی بلژیکی در پایان فصل به همکاری خود با سرخ پوشان پایان داد.

همانند بخش مدیریتی، تراکتوری ها در زمینه سرمربی هم جاده ای پر ترافیک را پشت سر گذاشتند تا مشخص شود از صبر زیادی در زمینه فرصت دادن به سرمربیانشان برخوردار نیستند.