به گزارش عصرتبریز، آبی، زرد، نارنجی و قرمز. ماه هاست که ایرانیها سبک زندگی خودشان را با این رنگ ها تنظیم میکنند. رنگ قرمز آژیر خطر برای هر شهری را به صدا در میآورد و قرار گرفتن هر شهر در وضعیت قرمز کرونایی خبر از محدودیتهای متعدد برای مردم آن شهر میدهد. استان آذربایجانشرقی و شهر تبریز نیز از این قاعده مستثنی نیست و اهالی استان زمانی که خبر قرمز شدن وضعیت محل سکونت خودشان را میشنوند مجبور میشوند که محدودیتهای خستهکننده ناشی از این وضعیت را به جان بخرند. چیزی که در این میان بسیار آزار دهنده است و بیشتر به چشم میخورد عدم نظارت مناسب برای محدودیتهای اعمالی و حتی تبعیض در محدودیتهای اعمال شده برای اصناف و اقشار مختلف است. در این میان یکی از اماکن عمومی که بارها و بارها به خاطر محدودیتهای کرونایی مجبور به قطع موقت ارائه خدمات خود شده است، کتابخانههای عمومی استان و خصوصا کتابخانه مرکزی تبریز است. اما این در حالی است که به دلیل عدم اقبال به کتاب و کتابخوانی در جامعه، کتابخانههای عمومی در حال حاضر از کم رفت و آمد ترین اماکن تبریز، استان و حتی ایران است. حال با چنین توصیفی و در حالی که تمامی اماکن پر رفت و آمد مشغول فعالیت هستند و تجمعات تحت هر عنوانی و به هر شکل ممکن در حال برگزاری است، شنیدن خبر بسته شدن دوباره کتابخانهها، باعث رنجش و نارضایتی اندک کتابخوانهای شهر شده است. تعطیلی چندین و چند باره کتابخانههای عمومی استان و خصوصا کتابخانه مرکزی تبریز، آن هم بدون هیچ پیشرفتی در امر دیجیتالسازی کتب موجود و عدم راه اندازی امانت کتابهای دیجیتال به هیچ عنوان قابل توجیه نیست چرا که با پیش آمدن بحران کرونا، در بیشتر ممالک دنیا برای مقابله با این بحران، تحولات جدیدی در عرصه ارائه خدمات کتابخانهها به کتابخوانان اتفاق افتاد و این کتابخانهها قدم های بسیار مثبتی به سوی دیجیتالسازی کتابهای موجود خود برداشتند. ولی نگاهی به سامانه یکپارچه مدیریت کتابخانههای عمومی، نشان از این دارد که علیرغم گذشت بیش از یک سال از بحران کرونا، تلاشی از سوی دستاندرکاران برای دیجیتالسازی و دسترسی کاربران کتابخوان به اطلاعات این کتابخانهها فراهم نشده است. با توجه به چنین وضعیتی و علیرغم وجود تمامی مراکز پر رفت و آمد و خطر زا در شرایط فعلی، زور ستاد کرونای استان باز هم در قدم اول به کتاب و کتابخوانهای شهر رسید و به گونهای بار دیگر نشان داد که مقوله فرهنگ چه جایگاهی در میان مسئولین کشوری و استانی دارد.
نگارنده: رسول پورزمانی