به گزارش عصرتبریز، «تبریز»، فعلا فقط ایستاده و نظاره گر رفت و آمدها و ترقه بازی های تجاوزکارانه رژیم بزدل و کودک کشی است که خیال می کند، “دور”، همچنان دور “بزن در رو” های قدیمی است، رژیمی که به خیال باطل خود، چنین می پندارد، ایران، “غزه” است و می تواند، سرزمین شیران را، همانند غزه و لبنان و فلسطین، به برهوت “آخرالازمانی” بدل کند!
نتانیاهو و لشگر بزدل و نابخردش، انگار تاریخ نمی خوانند و نمی دانند که قرن ها پیش تر، همین تبریز، به نیابت از وطن، خاک مذلت و بیچارگی بر سر عثمانی ها و روس ها ریخته، مشروطه اش، آزادی را به ایران هدیه داده، آوازه لشگرهای سرافراز ۲۱ حمزه و ۳۱ عاشورایش، جهان را درنوردیده و مردمان ایران دوست و ایران پرستش، همیشه در صف مقدم دفاع از ایران بوده اند!
اسرائیل غاصب، انگار نمی داند که تبریز، دروازه جهانی و اروپایی ایران و پرچمدار غیرت و آزادی و مقاومت ملی است، از “در” وارد شدید، گرد و خاک کردید و رفتید، باز می روید و میآئید و فعلا، “تبریز”، ایستاده نظاره تان می کند؛ و در وحدتی اعتقادی و ملی با نیروهای مسلح، آتش بر جانتان می اندازد!
اسرائیل و حامیان غربی، عربی و عبری اش، ما و دیار انقلابی و مبارز ما را دوباره بشناسند، “تبریز” تنها یک نام بر روی نقشه جغرافیای ایران و اطلس گیتی نیست، وسعتی فراخ در گستره تاریخی ایران و جهان است، شهری است که مرور و بررسی تاریخ ایران، بی نام این شهر و مردمانش، کاری ابتر و ناقص به شمار می‌رود.
آری، اینجا “تبریز” است، سینه ستبر استبدادستیزی و آزادیخواهی ملی ایران، دیار دین و فلسفه و عرفان، نخستین پایتخت مذهب تشیع ایران، خط ممتد فرهنگ و هنر در بستر تاریخ، پشتوانه قوام و استحکام مام وطن در تمامی قرون و اعصار از صدر مشروطه گرفته تا انقلاب اسلامی، دوران دفاع مقدس و عصر سازندگی، حصاری تنگ و مرگ‌انگیز برای دشمنانث که هرگاه سوداث تجاوز در سر پروراندند، خاک مذلت و خفت تبریز و تبریزیان بر سرشان ریخت تا برای همیشه تاریخ سرافکندگی نصیبشان گردد، دژ بلند دفاع در برابر متجاوزانی چون روسیه تزاری و ترکان عثمانی، شهر مشروطه و دلیرمردان شجاع و جان‌برکفی چون ستارخان و باقرخان و شهیدان ثقه‌الاسلام و خیابانی، سرزمین جاوید سرداران دوران دفاع مقدس چونان باکری‌ها، شفیع‌زاده، تجلایی، یاغچیان، کسایی، فکوری، باقری، و ۴۸۰۰ شهید به خون‌خفته راه دفاع از کیان کشور، کانون اندیشه، تفکر، نبوغ و دانش نوین و در یک کلام “سر ایران” و “پرچمدار آزادی ایران” به فرموده رهبر فرزانه انقلاب.
“تبریز” این روزها به پشتوانه چنین تاریخ و جایگاه غنی و قابل دفاعی است که چونان نگینی درخشان و نمایان در پیشانی دفاع از ایران اسلامی خودنمایی می‌کند، تا اینجای کار هم، ۱۸ شهید و ۳۵ مجروح تقدیم دفاع از وطن کرده و قرار است دوباره نامش را بر تارک صیانت از خاک و ناموس کشور بنشاند.
“تبریز”، تبریز است، بی هیچ پیشوند و پسوندی که بخواهیم و بخواهند در باب معرفی و شناساندنش به آن متوسل شوند، شهری که نقش بی بدیل خود در تاریخ بلند ایران زمین را ایفا کرده و برگ زرینی بر شناسنامه و هویت ایرانیت و اسلامیت و البته تشییع شده است؛ “تبریز، ایرانه دایاخدیر” …
