به گزارش عصرتبریز، بخشهایی از این گزارش را میخوانید: جمهوری اسلامی ایران درباره مسائل سیاست خارجی یک بلندگوی رسمی دارد و آن هم وزارت امور خارجه است. اعلام مواضع اشخاص و سازمانها و نهادها و خبرگزاریها درباره سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران موضع رسمی کشور بهشمار نمیرود.هرگونه اظهارنظر، انتقاد، و اعلام موضع از خارج از این تریبون، برای دولت جمهوری اسلامی ایران دردسرساز خواهد بود و از نظر حقوقی احتمال دارد تبعات منفی در پی داشته باشد.در این شرایط در شبکههای اجتماعی و روزنامهها درباره خطر حضور ایالات متحده و گسترش ناتو به مرزهای جمهوری اسلامی ایران هشدار میدهند.
یادآور میشود که ایالات متحده آمریکا در ارمنستان،جمهوری آذربایجان، گرجستان و ترکیه (کشورهای همسایه در شمال غرب ایران) سفارتخانههای فعال دارد. ایران ۵۳۴ کیلومتر با ترکیه مرز مشترک دارد. ترکیه عضو ناتوست و از دهه پنجم قرن بیستم عضو این سازمان است؛ از این نظر به اعتباری، ایران با قلمرو عملیاتی ناتو، هممرز است. کریدور زنگهزور در داخل قلمرو ایران نیست، بلکه در شمال مرزهای مشترک ما در داخل خاک ارمنستان قرار دارد.
ارمنستان بر کریدور حق حاکمیت دارد و قوانین و مقررات حاکم بر کریدور از آنِ دولت ارمنستان است. انتخاب واگذاری اداره کریدور به هر شرکت یا دولتی با صلاحدید سیاست خارجی و تصمیم دولت و پارلمان ارمنستان است. همانطور که ایران با روسیه در کریدور شمال-جنوب با هم همکاری دارند و این همکاری هیچ ارتباطی با دولت جمهوری آذربایجان و دیگر دولتهای همسایه ندارد.
ایران نمیتواند به ارمنستان اعتراضی نسبت به امضای قرارداد با هر کشوری یا شرکتی داشته باشد، مگر اینکه این همکاری عملاً بر ضد ایران و تهدیدکننده امنیت ملی ایران باشد. در حال حاضر بهجز نگرانیهایی برای عواقب آینده این ساختار کریدوری، تهدیدی از سوی ارمنستان و آذربایجان و ایالات متحده از سوی کریدور زنگهزور علیه ایران متصور نیست.