چند روزیست که در فضای مجازی ویدیویی منتشر یافته است که با دیدن آن آه از نهاد آدم بلند می شود. ویدئویی کشف شده ازاستخبارات صدام (عملیات بدرسال۶۳). عصر تبریز： چند روزیست که در فضای مجازی ویدیویی منتشر یافته است که با دیدن آن آه از نهاد آدم بلند می شود. ویدئویی کشف شده […]
چند روزیست که در فضای مجازی ویدیویی منتشر یافته است که با دیدن آن آه از نهاد آدم بلند می شود. ویدئویی کشف شده ازاستخبارات صدام (عملیات بدرسال۶۳).
عصر تبریز： چند روزیست که در فضای مجازی ویدیویی منتشر یافته است که با دیدن آن آه از نهاد آدم بلند می شود. ویدئویی کشف شده ازاستخبارات صدام (عملیات بدرسال۶۳).
عملیات گسترده بدر با رمز یا فاطمه الزهرا (س) در محور هور الهویزه در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۳۶۳ با فرماندهی سپاه انجام شد. چندین لشکر نیروی زمینی ارتش و سپاه پاسداران از جمله لشکر ۲۱ و ۲۸ پیاده، تیپ ۵۵ هوابرد، لشکر ۳۱ عاشورای آذربایجان، سپاه اصفهان و خوزستان در این عملیات شرکت داشتند. نیروهای ایران در پیشروی اولیه از جزایر مجنون موفق به گرفتن پاسگاه ترابه و تسخیر بخشی از بزرگراه بغداد-بصره شدند. با این حال پاتک عراقی‌ها نیروهای ایرانی را به عقب راندند.
شاید کمتر کسی یافت شود که با دیدن این صحنه ها ناراحت نشده باشد و خم به ابرو نیاورده باشد، بویژه اینکه ایرانی باشد و در فضای امن این کشور نفس بکشد.
تیغ مستقیم آفتاب منطقه را کاملا روشن کرده است و انسان ناخودآگاه دشت کربلا را تصور میکند و فردای آن نبرد خونین را ،نیروهای بعثی عراق که گویا پس از عملیات و آزادسازی مناطق، وارد آنجا شده اند اسلحه بدست از کنار شهدارد می شوند و فیلمبرداری میکنند. اجساد مطهرشهدا در هرگوشه از منطقه بی جان برزمین افتاده است. دست ها و پاهایی قطع شده در اطراف بچشم می خورد، گاهی بدنی بی سر و گاهی قد رعنای جوانی بی پا به پهلو افتاده است . چهره هایی که در خون خفته اند. عده ای در درون آب و تعدادی غرق در خون باچشمهایی باز ونیمه بسته .شاید عده ای بگویند این صحنه ها در تمامی جنگ ها متصورهست، اما این جوانان این عزیزانی که در خون پاک خویش در این دشت غلتیده اند، نه بازور سرنیزه ونه با پولی که بهشان وعده داده بودند ،آنها بی ادعا و بی هیچ چشم داشتی در این راه پای نهادند و به ندای رهبرشان لبیک گفتند و برای حفظ و حراست از مام وطن باتمامی جوانیشان، جان شیرینشان را کف دست گرفتند وآنرا تسلیم میهن کردند.آنها رفتند بی سر، بی پا، غرق در خون وگاهی به هیچ نام ونشانی ازخود تا به خانواده هایشان تسلیم شودکه دیگر چشم به راهشان نشوند.آری آن عزیزان گمنام رفتند.رفتند تا ما آسوده در این خاک زندگی کنیم.
باخود می اندیشیدم کاش این فیلم راچند نفر از اختلاسگران بیت المال وصاحبان حقوق های نجومی نیز می دیدند و اندکی خم به ابرویشان می آورند و باخود میگفتند.آنها چه کردند و ما چه میکنیم؟ آنها چه خوردند و ما چه میخوریم .آنهاچه بردند و ما چه میبریم.؟آن جوانی که بی جان در این دشت افتاده و تیرمستقیم دشمن پیشانی نازنینش را شکافته و در زیر آفتاب خونش دلمه شده روزی عزیز یک خانواده ای بوده مادر، پدر وخواهر وبرادری داشته که ازجان خویش بیشتر دوستش می داشتند، اما برای پاسداشت این وطن اجازه دادند که در این راه پای نهد. این فیلم را یکبار ببینید اما برای همه عمر در ذهنتان ثبتش کنید تا بدانید آرامش این مملکت به این آسانیها بدست نیامده. وقتی پای در خاک این وطن میگذارید و راه می روید بدانید این خاک نه با آب که با خون آن عزیزان آبیاری شده.
باید بیشتر مراقب رفتارمان باشیم چون باید فردای روزی در صحرای محشر جواب این شهدا رابدهیم . در هرپست ومقامی که باشیم.
نگارنده： فاطمه داداشی
عملیات گسترده بدر با رمز یا فاطمه الزهرا (س) در محور هور الهویزه در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۳۶۳ با فرماندهی سپاه انجام شد. چندین لشکر نیروی زمینی ارتش و سپاه پاسداران از جمله لشکر ۲۱ و ۲۸ پیاده، تیپ ۵۵ هوابرد، لشکر ۳۱ عاشورای آذربایجان، سپاه اصفهان و خوزستان در این عملیات شرکت داشتند. نیروهای ایران در پیشروی اولیه از جزایر مجنون موفق به گرفتن پاسگاه ترابه و تسخیر بخشی از بزرگراه بغداد-بصره شدند. با این حال پاتک عراقی‌ها نیروهای ایرانی را به عقب راندند.
شاید کمتر کسی یافت شود که با دیدن این صحنه ها ناراحت نشده باشد و خم به ابرو نیاورده باشد، بویژه اینکه ایرانی باشد و در فضای امن این کشور نفس بکشد.
تیغ مستقیم آفتاب منطقه را کاملا روشن کرده است و انسان ناخودآگاه دشت کربلا را تصور میکند و فردای آن نبرد خونین را ،نیروهای بعثی عراق که گویا پس از عملیات و آزادسازی مناطق، وارد آنجا شده اند اسلحه بدست از کنار شهدارد می شوند و فیلمبرداری میکنند. اجساد مطهرشهدا در هرگوشه از منطقه بی جان برزمین افتاده است. دست ها و پاهایی قطع شده در اطراف بچشم می خورد، گاهی بدنی بی سر و گاهی قد رعنای جوانی بی پا به پهلو افتاده است . چهره هایی که در خون خفته اند. عده ای در درون آب و تعدادی غرق در خون باچشمهایی باز ونیمه بسته .شاید عده ای بگویند این صحنه ها در تمامی جنگ ها متصورهست، اما این جوانان این عزیزانی که در خون پاک خویش در این دشت غلتیده اند، نه بازور سرنیزه ونه با پولی که بهشان وعده داده بودند ،آنها بی ادعا و بی هیچ چشم داشتی در این راه پای نهادند و به ندای رهبرشان لبیک گفتند و برای حفظ و حراست از مام وطن باتمامی جوانیشان، جان شیرینشان را کف دست گرفتند وآنرا تسلیم میهن کردند.آنها رفتند بی سر، بی پا، غرق در خون وگاهی به هیچ نام ونشانی ازخود تا به خانواده هایشان تسلیم شودکه دیگر چشم به راهشان نشوند.آری آن عزیزان گمنام رفتند.رفتند تا ما آسوده در این خاک زندگی کنیم.
باخود می اندیشیدم کاش این فیلم راچند نفر از اختلاسگران بیت المال وصاحبان حقوق های نجومی نیز می دیدند و اندکی خم به ابرویشان می آورند و باخود میگفتند.آنها چه کردند و ما چه میکنیم؟ آنها چه خوردند و ما چه میخوریم .آنهاچه بردند و ما چه میبریم.؟آن جوانی که بی جان در این دشت افتاده و تیرمستقیم دشمن پیشانی نازنینش را شکافته و در زیر آفتاب خونش دلمه شده روزی عزیز یک خانواده ای بوده مادر، پدر وخواهر وبرادری داشته که ازجان خویش بیشتر دوستش می داشتند، اما برای پاسداشت این وطن اجازه دادند که در این راه پای نهد. این فیلم را یکبار ببینید اما برای همه عمر در ذهنتان ثبتش کنید تا بدانید آرامش این مملکت به این آسانیها بدست نیامده. وقتی پای در خاک این وطن میگذارید و راه می روید بدانید این خاک نه با آب که با خون آن عزیزان آبیاری شده.
باید بیشتر مراقب رفتارمان باشیم چون باید فردای روزی در صحرای محشر جواب این شهدا رابدهیم . در هرپست ومقامی که باشیم.
نگارنده： فاطمه داداشی
لینک کوتاه:
asrtabriz.ir/news/19990
