مدرک‌گرایی در دانشگاه هایی که نیروی پشت میز نشین پرورش می‌دهند!

دانشگاه‌ها، نیروی پشت میز نشین تربیت می کنند نه نیروی کارامد.

عصر تبریز： امروزه دانشگاه رفتن همچون شمشیری دو لبه هست که اگر اموزش صحیح رفتاری که ریشه ان از ابتدایی هست تا دانشگاه شکل نگیرد، دانشگاه به جای سود بردن از خیل عظیم دانشجویان برای بهبود جامعه، نتیجه معکوس خواهد داد.
این واحدهای درسی دانشگاه به هیچ دردی نمیخورد و از طرفی اساتید دانشگاه خودشان را به خواب زدند. یادمان باشد بزرگترین تروریست ها، کلاهبرداران، بذهکاران، سارقان حرفه ای و طلاق گرفته ها، اکثرا انسانهای با سواد دانشگاهی هستند و از طرف دیگر ۴٩ درصدفارغ التحصیلان ایرانی بیکارند، یعنی نیمی از کسانی که در دانشگاههای ایران، مدرک می گیرند به خیل بیکاران می پیوندند، دانشگاهها تبدیل شده اند به مراکز تولید کاغذی به نام مدرک که فقط یک کار می تواند بکند: سطح توقع فرد را از زندگی، از خانواده، از حکومت و از جامعه بالا ببرد.

کسی با مدرک دیپلم یا سیکل، حاضر است مهارتی یاد بگیرد، ولی کسی با مدرک فوق لیسانس، میز می خواهد، حقوق ثابت می خواهد که بخاطر مدرکش باید دریافت کند، اما سر کلاس های دانشگاه، چیزی به او نیاموختند که بدرد کاری غیر از پشت میز اداره بخورد؛ پشت میزهای ادارات هم، چند برابر صندلی هایش آدم با مدارک بالا هست؛ این است که فارغ التحصیل با مدرک کم مهارت، حقوق بالا می خواهد اما اثر کمتر در واقعیت کاری دارد، او نیاموخته، چگونه کار جمعی کند، چگونه ارتباط برقرار کند، چگونه پول دربیاورد و چگونه رضایت جلب کند، او چیزهایی آموخته که فقط پشت مدرک بدرد می خورد نه بعد مدرک؛ دانشجوی علوم سیاسی، سیاستمدار خوبی نیست، فارغ التحصیل اقتصاد بلد نیست کار اقصادی بکند و مدرک مهندسی عمران، نشان دهنده یک ساختمان ساز خوب نیست، این است که دانشگاه به شغل و رفتار درست اجتماعی خدمات معکوس می دهد و دانشگاه رفتن متناسب بیکاری شده.
امروزه آموزش مهارت های رفتاری و زندگی و جلوگیری از خشونت بیش از بیش در دانشگاهها احساس میشود که متاسفانه خبری از هیچ کدام از آنها نیست و تنها پول دانشجو برای دانشگاه و مدرک دانشگاه برای دانشجو مهم شده…
نگارنده： سید امین جواهری/کارگردان و تهیه کننده