به گزارش خبرنگار عصر، مسعود پزشکیان با انتقاد از مطلب حاشیه‌ساز یک روزنامه سراسری اظهار داشت: تنوع قومی و زبانی واقعیتی غیرقابل انکار در ایران و جامعه ایرانی است بطوریکه قومیت‌های مختلف ایرانی سال‌هاست در کنار یکدیگر و در چارچوب حکومت‌ها فعالیت دارند.
وی افزود: این قومیت‌ها در سراسر ایران، در زمان جنگ و درگیری و به تعبیری در تامین امنیت و حفاظت از مرزها گرفته تا رشد اقتصادی و اجتماعی جامعه نقش مهمی دارند.
نماینده مردم تبریز، اسکو و آذرشهر در تفسیر عامل اصلی ایجاد شکاف و تفرقه در کشور تصریح کرد: اینکه تنوع قومیتی در ایران پذیرفته شود و به تبع آن حق نوشتن و یادگیری زبان‌ها وجود داشته باشد شکاف و تفرقه ایجاد می‌کند یا الزام تمام قومیت‌ها به یادگیری و نوشتن زبانی خاص؟
وی ادامه داد: کشور سوئیس با آن تنوع قومیتی که داراست نمونه بارز پیشرفت سیاسی و اجتماعی توام با به رسمیت شناختن قومیت‌هاست چراکه این کشور جامعهای متشکل از زبان‌های آلمانی، فرانسوی، انگلیسی و ایتالیایی است و حتی در معابر و خیابان‌ها نیز تابلوهایی با زبان مختص به آن مناطق وجود دارد.
پزشکیان متذکر شد: متاسفانه در کشور ما به‌دلیل کج سلیقه‌گی بعضی افراد، گاهی اوقات شاهد این هستیم که در آذربایجان، کردستان و یا خوزستان و دیگر استانها امکان نامگذاری معابر و مکان‌های عمومی به زبان و گویش‌های محلی وجود ندارد.
نائب رییس مجلس شورای اسلامی احترام به زبان قومیت‌های ایرانی را لازمه پیشرفت سیاسی و اجتماعی ایران عنوان کرد و افزود: وقتی شکاف ایجاد می‌شود که عده‌ای قلدرمآبانه درصدد جلوگیری از حق رسمی قومیت‌ها باشند و متاسفانه امروزه شاهد این اتفاق هستیم.
وی افزود: آموزش و یادگیری زبان هر قومیت به معنای انکار زبان رسمی کشور (فارسی) نیست و صدالبته آمورشها در چارچوب رسمی و قانونی باید صورت گیرد اما متاسفانه عده‌ای این امر را در مقابل و علیه زبان رسمی کشور می‌پندارند که در حقیقت همین تفکر باعث ایجاد تفرقه و شکاف در جامعه و عامل تحریک‌کننده درگیری بین قومیت‌ها است.
پزشکیان در ارائه راهکار جهت تقویت وحدت بین اقوام تصریح کرد: همانطور که در قرآن کریم آمده‌است «إِنَّا جَعَلْناکُمْ خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى وَ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا…» شاخص بایستی تقوا باشد؛ نه فارس یا ترک و کرد و عرب بودن افراد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: متاسفانه این شاخص، ملاک نیست و همین عامل ایجاد شکاف و تفرقه است. اگر این تنوع قومی را نپذیریم خود به خود افتراق را در جامعه ایجاد کرده‌ایم.
انتهای پیام/
