عصرتبریز – کتایون حمیدی: «جوان‌های ما اگر همان قدر که به تیم قرمز و آبی یا رئال مادرید و فلان تیم تعصب دارند نسبت به تولید داخلی داشته باشند بسیاری از مشکلات ما حل خواهد شد»؛ اینها بیانات رهبر معظم انقلاب در آغاز سال جدید بود که خطاب به همه مردم و مسؤولان فرمودند: من تأکید میکنم، اصرار میکنم از همه ملت ایران درخواست میکنم بروید به سمت مصرف تولید داخلی، این کار کوچکی نیست این کار کم اهمیت نیست این یک کار بزرگ است.
با وجود اینکه رهبر فرزانه انقلاب چندین سال متوالی شعار سال را پیرامون تولید ملی و حمایت از کالاهای ایرانی نامیده‌اند اما امسال مجدد و مکرر در همان سمت و سو نامگذاری می‌شود؛ دلیل آن است که هنوز کم کاری‌های فراوانی از طرف مسؤولان و هم از طرف مردم بوده است.
امسال رهبر معظم انقلاب تأکید خود و مخاطب اصلی را مردم قرار دادند زیرا هم به مسؤولان امید چندانی نیست و هم مردم می‌توانند مسؤولان را پس از اینکه خودشان عامل شوند به حرکت وادار کنند.
حال با همه این اوصاف نکته قابل توجهی وجود دارد که جای تامل دارد و آن افتخار فروشنده‌ها به فروختن کالای خارجی است به طوریکه برای تصدیق این گفته کافی است سری به برخی مغازه‌های مجتمع‌های تجاری معروف تبریز زد و دید که فروشنده‌ها چه با افتخار تمام کالاهای مغازه خود را خارجی و برند می‌دانند و از اینکه کالا و اقلام ایرانی در مغازه نداشته و همه اجناس مارک خارجی هستند مفتخر بوده و حتی نوعی بازار گرمی هم می‌کنند.
در یکی از طبقات بزرگترین مجتمع تجاری ایستاده و به نام مغازه‌ها دقت میکنم «دری مد، آیفون اپل، دفاکتو، آریل، سامسونگ و غیره» هر کدام نمایندگی فروش اجناس خارجی در ایران هستند و مغازه‌هایشان پر از اجناس چینی، ترک و سایر کشورها است.
به بهانه اینکه آیا می‌توان با یک مغازه‌ای قراردادی بست تا صنایع دستی زنان شهر را در آن محل فروخت داخل یکی از مغازه‌های آن مجتمع شدم ولی تا اینکه چنین پیشنهادی دادم با جواب اینکه ما اینجا به هیچ وجه جنس ایرانی نداریم روبرو شدم و متاسفانه این جواب را در چندین مغازه دیگر نیز به مدل‌های دیگر شنیدم.
متاسفانه در ادامه این گزارش شاهد حضور جوانانی با تیپ‌های عجیب و غریب و شلوارهای پاره و پوره و به اصطلاح خودشان مارک خارجی در مجتمع تجاری بودم که برای خرید آمده و دنبال اجناس با برند خارجی برای پُز دادن و کلاس گذاشتن بین هم سن و سال‌های خود و دنبال کنندگان فضای مجازی خود بودند و تنها دلیل نخریدن اجناس ایرانی را زود پاره شدن و عدم کیفیت مناسب کالای ایرانی می‌دانستند در حالیکه لباس بر تنشان در نگاه اول آدم را به یاد وضعیت لباس بعد از یک کتک‌کاری مفصل می‌انداخت.
البته بُعد دیگر موضوع را می‌توان از این زاویه نیز نگاه کرد به طوریکه یک روز پلاسکو در آتش سوخت و همگان دلسوز و فعال اجتماعی شدند ولی صرفاً این دلسوزی‌ها در فضای مجازی و برای خودنمایی بود و در عمل دریغ از یک جُو دلسوزی واقعی برای حمایت از تولید کننده ایرانی! متاسفانه همان کسانی که فریاد و فغان‌شان به عرش می‌رسید و در صفحات اجتماعی خود «پلاسکو تسلیت» و «ایرانم تسلیت» را نوشتند خود سردسته خریداران محصولات خارجی بودند و هستند.
پلاسکو در آتش سوخت و تمام شد و حال بسیاری از تولیدکنندگان خوب و با انصاف ایرانی دارند در جهنم مردم می‌سوزند؛ مردمی که جنس بُنجل چینی و ترک را همچنان به کالای باکیفیت ایرانی ترجیح می‌دهند و نمی‌دانند که نمی‌دانند؛ مردمی که شریک دزدان دولتی و غیر دولتی می‌شوند و قاچاقچیان میلیاردر بی‌وجدان را همراهی می‌کنند تا روز به روز آمار قاچاق کالا اوج بگیرد و مردمی که نمی‌دانند بیکاری جوانان‌شان از کجا آب می‌خورد و نمی‌خواهند که بدانند خود کرده را تدبیر نیست.
با همه این گفته‌ها اگر تمام وسایل خانه‌ات ال جی، بوش، سامسونگ و سایر برندهای خارجی است و برای تفریح هم فقط آن ور آب هستید نباید دَم از ایرانی بودن زد و از کیفیت کالای ایرانی گله کرد بلکه ایرانی بودن در عمل ثابت می‌شود یعی قبول کنیم وقتی کالای ایرانی می‌خریم، می‌خواهیم چرخ اقتصاد را بچرخانیم، وقتی کالای ایرانی می‌خریم یعنی می‌‌توانیم به کشور و مردممان کمک کنیم این یک لطف نیست بلکه وظیفه من و شما است و باید بدانیم وقتی کالای ایرانی می‌خریم یعنی یک هموطن شغل دارد و پیش خانواده‌اش شرمنده نیست.
این سومین سال پیاپی است که مقام معظم رهبری تاکید بر اجرای اقتصاد مقاومتی به اشکال مختلف دارند و البته دو سال گذشته هم رهبری در شعارهای اول سال خود به طور مستقیم به این موضوع اهتمام ورزید‌ند، امسال هم ایشان با تاکید بر حمایت از تولید داخلی که یکی از مولفه‌های اصلی اقتصاد مقاومتی است دوباره به این موضوع پرداختند.
آنطور که مشهود است با تمام اقدامات صورت گرفته مانند ایجاد ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی، ایجاد کارگروه پیگیری اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و یا تلاش برای پایدار نگه داشتن تولید در کشور، نتایج در این زمینه‌ها به اندازه ظرفیت‌های موجود نبوده و فقط به جلسه و وقت گذرانی برای مسوولان و میرزا بنویسی برای خبرنگاران تبدیل شده و همین امر باعث شده است که رهبر معظم انقلاب باز هم به این موضوع بپردازند تا بلکه اجازه ندهیم عنوان امسال همانند گذشته تبدیل به یک شعار شود و در عمل اتفاقی نیافتد.
پس بیایید اول از خودمان و از همین فردا شروع کنیم و یکبار هم که شده نگوییم اول دیگری بعد من؛ بلکه باید گفت اول من تا بغل دستی من هم یاد بگیرد.
البته نباید از این موضوع هم گذشت که برخی از هموطنان کالای ایرانی را جنس جهان سومی می‌دانند و برای خنداندن مخاطب‌شان از تولیدات کشورشان جوک می‌سازند و اقدام به خود تخریبی و خود تحقیری می‌کنند و شاید در ظاهر مدعی وطن‌پرستی هستند ولی در عمل به تخریب وجهه کشورشان می‌پردازند.
در نهایت با اینکه دغدغه این نگاره تعیین تکلیف برای مردم و مسؤولان نیست ولی همه ما منتظر این هستیم تا مدیران استانی و کشوری با رفتارهای ملموس و عملی «من کالای ایرانی می‌خرم» مردم را به این سمت سوق دهند زیرا مردم نظاره‌گر خودروهای سواری، میوه های جلسات و همایش‌ها و لباس تن آنها هستند و اگر مسؤولان ماشین زیر پایشان برای بازدیدها و رفتن به ماموریت خودروی ایرانی نیست و از مارک ساعت در دست تا میوه‌ای که در نشست‌های خبری جلوی خبرنگاران یا سایرین می‌گذارند ایرانی نباشد لطفا در جلسه‌ای با عنوان اقتصاد مقاومتی و اهمیت به تولید داخلی و اشتغال جوانان شرکت نکنند و هیچ‌گاه شعار سال را بر زبان نیاورند.
اگر تبریز ۲۰۱۸ را فرصتی برای رونق گردشگری خود می‌دانیم آن را فرصتی برای رونق کالای ایرانی نیز بدانیم و در خرید کالا هیچ استثنایی و تبصره‌ای نگذاریم جز آنکه کالا معادل ایرانی نداشته باشد و همه جا با افتخار و با صدای بلند به عنوان شرط بگوییم کالای ایرانی می‌خواهیم و کالای خارجی را حرام می‌دانیم تا روزی که استفاده از کالای ایرانی همانند کشور ژاپن برای ما یک وظیفه و فرهنگ شود.
