عصر تبریز： ترکیدگی مجدد خط لوله انتقال آب زرینه رود به تبریز موجب افت فشار و قطعی آب در نقاطی از این شهر شد. بدنبال این حادثه، مدیرعامل آب و فاضلاب (آبفا) آذربایجان شرقی روز شنبه در تماس خبرنگار ایرنا اعلام کرد ، خط لوله انتقال آب زرینه رود به تبریز در شامگاه پنجشنبه […]
عصر تبریز： ترکیدگی مجدد خط لوله انتقال آب زرینه رود به تبریز موجب افت فشار و قطعی آب در نقاطی از این شهر شد.
بدنبال این حادثه، مدیرعامل آب و فاضلاب (آبفا) آذربایجان شرقی روز شنبه در تماس خبرنگار ایرنا اعلام کرد ، خط لوله انتقال آب زرینه رود به تبریز در شامگاه پنجشنبه دچار حادثه شد و با وجود اتمام عملیات تعمیر این لوله پس از ۳۳ ساعت ، به دلیل افت آب مخازن شهر ، از امروز شنبه با افت فشار و قطعی آب در نقاطی از شهر رویرو شده ایم.
علیرضا ایمانلو با اشاره به اینکه آبگیری مخازن آب شهر در حدود ۲۴ ساعت زمان می برد ، گفت: از بعد از ظهر امروز وضعیت آبرسانی به شرایط عادی برمی گردد.
اما ترکیدگی لوله های این خط تبدیل به سریالی نگران کننده برای مردم و مسوولان تامین آب شهر تبریز شده چرا که این شریان اصلی آب کلانشهر تبریز هر سال یکی دو بار دچار ترکیدگی می شود و مهمتر اینکه این خط علاوه بر تأمین ۶۰ درصد نیاز کلانشهر تبریز، ۴۰ درصد نیاز شهرهای میاندو آب، بناب، آذرشهر، ایلخچی ، گوگان و شبستر را رفع می کند.
از سوی دیگر خط لوله مذکور بخش عظیمی از نیاز صنعتی این استان را برطرف می کند به طوری که حیات اقتصادی نیروگاه حرارتی و پتروشیمی تبریز، نیروگاه سهند بناب و شهرک صنعتی شهید سلیمی به عنوان عمده مصرف کنندگان آب خط مذکور به این مسیر وابسته است و در صورت هرگونه قطعی آب ادامه فعالیت این مراکز با وقفه مواجه می شود.
مطالعات اولیه طرح انتقال آب زرینه رود به تبریز از سال ۱۳۵۲ و توسط مشاوران ایرانی و خارجی و عملیات اجرایی آن از سال ۷۰ آغاز شد و پس از هشت سال ، در سال ۱۳۷۸ افتتاح شد.
در ابتدا این طرح با دو خط طراحی شده بود که در صورت بروز حادثه بتوانند همدیگر را پوشش دهند اما به دلایلی که برخی از کارشناسان آن را خیانت در اجرای پروژه می خوانند، تنها یک خط از آن اجرا و اکنون به معضلی اساسی برای تبریز تبدیل شده زیرا پس از گذشت پنج سال از اجرای این طرح و طی ۱۲ سال گذشته خط لوله نخست زرینه رود به تبریز به دلیل فرسودگی و خوردگی در برخی مناطق بارها دچار ترکیدگی شده است.
طبق نظر کارشناسان، استاندارد عمر لوله های آبرسانی ۳۰ سال پیش بینی شده اما گویا به دلیل نمکی بودن مسیر انتقال زرینه رود به تبریز ، عمر لوله ها کاهش یافته است.
هر چند در سالهای اخیر ۳۳ کیلومتر از لوله های فرسوده مسیر تعویض شده اما با توجه به اتفاقی که این بار در محدوده شهرستان ایلخچی افتاده است به نظر می رسد عمر کل خط به اتمام رسیده و احتمال بروز حادثه در کل مسیر انتقال وجود دارد.
مسوولان آب منطقه ای با درک این واقعیت، اجرای خط دوم انتقال آب زرینه رود را از سال ۸۹ در دستور کار قراردادند اما با وجود گذشت پنج سال ، پیشرفتی در اجرای طرح مشاهده نمی شود.
هر چند بارها اعلام شده که احداث فاز دوم خط انتقال آب زرینه رود به کلانشهر تبریز به معنای افزایش حجم و ابعاد آبرسانی نیست بلکه این خط برای ضریب اطمینان بیشتر آبرسانی به این شهر احداث می شود اما مخالفت هایی با اجرای این طرح در آذربایجان غربی وجود دارد.
به هر حال در صورت عدم احداث خط دوم زرینه رود ، امکان تعمیرات اساسی خط نخست فراهم نبوده و احتمال ترکیدگی لوله های خط اول در هر لحظه وجود دارد.
تعمیر ترکیدگی لوله های این خط به طور معمول بیش از ظرفیت آبرسانی مخازن آب تبریز زمان می برد و برای ساعاتی از روز ، افت فشار و یا قطعی آب در نقاطی از شهر اجتناب ناپذیر خواهد بود.
خط لوله آبرسانی زرینه رود از سد انحرافی نوروزلو در ۱۵ کیلومتری شهرستان میاندوآب آغاز و پس از طی مسیر ۱۸۰ کیلومتری به شهر تبریز می رسد.
جنس لوله های این خط بسته به نیاز، بتونی یا فولادی انتخاب شده به طوری که برای ۱۱۷ کیلومتر از لوله های بتونی و ۶۳ کیلومتر از لوله های فولادی استفاده شده است.
رودخانه زرینه رود با طول ۲۳۰ کیلومتر از کوه های چهل چشمه در شهرستان سقز استان کردستان سرچشمه می گیرد.
سد شهید کاظمی بوکان به منظور ذخیره سازی و تنظیم خروجی آب این رودخانه در سال ۱۳۵۰ بهره برداری شد.
