به گزارش عصرتبریز، بعد از بازی پر حاشیه تراکتور و استقلال که در چارچوب رقابت های لیگ برتر و در استادیوم یادگار امام تبریز برگزار شد برخی رسانه های عموما پایتخت نشین خبری را در خروجی رسانه های خود قرار دادند که جای بسی تامل و تعجب داشت. “گزارشگر دیدار جمعه تراکتور تبریز و استقلال تهران در آستانه محرومیت قرار گرفته است”.
این رسانه ها اظهارات تند، پر اشتباه به لحاظ آماری و حتی شائبه مطالب مخالف با تمامیت ارضی ایران و البته قومیت گرایانه را از دلایلی برشمرده اند که باعث شده است تا معاونت‌های امور استان‌ها و سیاسی صداوسیما در مقام برخورد با وی برآیند. ادعایی که فعلا از سوی مسئولان شبکه سهند تایید یا تکذیب نشده است.
پرداختن به حواشی یک دیدار فوتبالی به همین ختم نمی شود و رفتار سیاسی عده محدود و انگشت شماری از طرفداران تراکتور برخی رسانه ها را بر آن داشته تا با مسموم کردن فضای فوتبال و ایجاد پروپاگاندای رسانه ای کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال را برای محرومیت پرشورها مجاب نمایند. در همین ارتباط لازم بود تا بر اساس رسالت رسانه ای خود برخی نکات را یادآوری نماییم.
مجتبی ساعی از گزارشگران اخلاق مدار، توانمند و از سرمایه های انسانی شبکه استانی سهند است و اخباری از این دست که در حسن نیت آن ها تردیدهای جدی وجود دارد، نمی تواند از ارزش کاری و حرفه ای وی بکاهد.
امکان خطا در گزارش یک بازی زنده که در اوج هیجان برگزار می شود امری طبیعی است و اگر بخواهیم با همین دقت به مرور گزارش بازی های فوتبال در شبکه سه و ورزش بپردازیم می توان کلکسیونی ترتیب داد و گزارش های طول و دراز در این رابطه نوشت. فرهنگ نخبه کشی و سرمایه سوزی در جامعه ما متاسفانه همواره وجود داشته و این بار نیز شرط انصاف و عدالت نیست که حتی در صورت بروز خطا در مقام حذف یک گزارشگر توانمند برآییم.
ساعی سال ها در این رسانه متحمل زحمات شده و اکنون در این حد از قابلیت قرار گرفته است. چنین رفتاری با وی به نظر می رسد در راستای رفتارهای نادرست ما با امثال عادل فردوسی پور و مزدک میرزایی است که یکی را بایکوت و دیگری را از خود راندیم تا در تور رسانه های دو ریالی خارجی گرفتار شود.
گزارش هایی به مراتب بدتر و خسته کننده تر و پر حاشیه تر از این در صداوسیمای ما بوده و کسی از حذف و برخورد سخنی به میان نیاورده است. این نوع جنجال آفرینی در مورد تماشاگران تراکتورسازی هم مصداق دارد و به زعم نگارنده حرکت چند تماشاگرنما نمی تواند بهانه ای برای برخورد با پرشورها باشد. طرفداران این تیم بنیانگذار حرکت های نوین فرهنگی در بستر ورزشی جامعه ما بوده اند و به راستی فوتبال را از حالت دو قطبی خارج کرده اند و شاید همین باعث شده تا برخی در پایتخت که چنین حمایت هایی از یک تیم شهرستانی را در تاریخ فوتبال ایران سراغ ندارند، نتوانند بر قوه حسادت خود غلبه کنند و در مقام دامن زدن بر حاشیه ها برآیند.
واژه کلیدی ”عیبی یوخ” اولین بار از طرف همین تماشاگران و در واکنش به باخت تیم محبوب خود یک صدا در ورزشگاه جار زده شد که جایگزین مبارکی برای انواع فحش های خجالت آور بود که آخرین نمونه آن را در مورد علیپور مهاجم پرسپولیس شاهد بودیم.
شاید جو استادیوم یادگار امام با استاندارهای فرهنگی کاملا سازگار نباشد ولی اقلا بسیار قابل تحمل تر و بهتر از ورزشگاه های پایتخت است که فحش و ناسزا عین نقل ونبات نثار بازیکنان می شود.
تماشاگران تنها تیم خصوصی ایران از فهیم ترین و فوتبالی ترین تماشاگران هستند و ایضا ساعی یکی از حرفه ای ترین و از سرمایه های رسانه ای آذربایجان است و اگر خطایی بوده مصداق ذنب لایغفر نیست و بی شک تلاش مذبوحانه برخی رسانه ها در جهت محرومیت وی و تیم تراکتور راه به جایی نخواهد برد.
نگارنده: وحید خدادادی
