به گزارش عصر تبریز، پس از کسب نتیجه مساوی مقابل شاهین بوشهر، انتقادات از مصطفی دنیزلی به اوج خود رسید. پس از سه شکست متوالی و فاصله گرفتن از صدر، هواداران تراکتور امیدوار بودند که تیم شان به راحتی از سد قعرنشین لیگ بگذرد اما این اتفاق رخ نداد تا سرمربی تیم به شدت تحت فشار قرار بگیرد. از دنیزلی به عنوان متهم ردیف اول شرایط فعلی تراکتور یاد می شود. در این مطلب می خواهیم بررسی کنیم که آیا این واقعا این موضوع صحت دارد یا خیر؟
ترکیب ثابت یازده نفره، چیزی در حد رویا!
در حالی که تراکتور با هدایت دنیزلی ۱۱ بازی در لیگ برتر انجام داده اما این مربی هنوز نتوانسته ترکیب ثابت یازده نفره تیمش را پیدا کند. تراکتور هرگز در دو مسابقه متوالی امسال با ترکیب مشابه به میدان نرفته و این مساله از دید بسیاری از کارشناسان هماهنگی تیم را دچار مشکل می‌کند. این در حالی است که تراکتور در اکثر پست ها بازیکنانی دارد که پتانسیل تبدیل شدن به مهره های ثابت تیم را دارند اما تغییرات مداوم باعث شده تا این بازیکنان آن گونه که باید در قالب تیم جا نیافتند. یک مربی باتجربه همچون دنیزلی پس از ۱۱ هفته ترکیب ایده آل خود را پیدا نکرده و این موضوع یکی از مهمترین موضوعاتی است که باعث می شود نتایج ضعیف اخیر را پای سرمربی تیم بنویسیم.
یاد ایام به خیر…
فوتبال ایران مصطفی دنیزلی را با فوتبال های چشم نواز و سرتاسر تهاجمی به یاد می آورد. در مقاطعی که این مربی ترکیه هدایت تیم های پاس و سپس پرسپولیس را برعهده داشت، زیباترین بازی های ممکن از سوی تیم های تحت هدایت او را شاهد بودیم. البته این سبک بازی تنها در تیم های ایرانی که دنیزلی هدایت شان را بر عهده داشت دیده نمی شد؛ تیم های خارجی تحت هدایت این مربی نیز همواره با ترکیبی تهاجمی مقابل حریفان ظاهر می شدند و ضمن کسب نتایج خوب، بازی های تماشاگرپسندی را نیز از آنها می دیدیم. با تاکید به این موضوع، دنیزلی هدایت تراکتور را بر عهده گرفت. او اصرار زیادی روی این موضوع داشت که تراکتور تحت هدایت او تیمی تهاجمی خواهد بود. با گذشت یازده هفته اما این موضوع را شاهد نیستیم. حتی زمانی که تراکتور نتایج خوبی هم می گرفت، بازی های زیبایی از این تیم شاهد نبودیم.
دست در جیب، سوت زنان در حال قدم زدن!
تراکتور در دو فصل اخیر یکی از فعال ترین تیم های در نقل و انتقالات بوده است. با حضور محمدرضا زنوزی، این تیم دغدغه ای از بابت جذب بازیکن ندارد و دست روی هر بازیکنی که بگذارد، با ارائه پیشنهاداتی که نمی توان آنها را رد کرد، او را به خدمت می گیرد. زمانی که دنیزلی هدایت تراکتور را بر عهده گرفت زمان زیادی به آغاز بازی های لیگ برتر مانده بود. او پس از اردوی پیش فصل و انجام بازی های تدارکاتی به خوبی با بازیکنانی که در تیمش حضور داشتند آشنا شد. منطق حکم می کرد که در چنین شرایطی، این مربی به خوبی به نقاط ضعف تیمش پی برده و در صدد رفع آنها باشد. برای مثال در خط دفاعی قابل پیش بینی بود که تراکتور به دلیل کمبود مهره، در طول فصل به مشکل برخواهد خورد اما این مربی در نقل و انتقالات تابستانی توجه چندانی به موضوع یاد شده نداشت که اینک تراکتور به بدترین شکل ممکن چوب آن را می خورد. البته این تنها یک مورد از غفلت دنیزلی در فصل نقل و انتقالات تابستانی بود. در شرایطی که مالک باشگاه از لحاظ مالی دست کادر فنی را برای جذب بازیکنان مورد باز گذاشته بود، به نظر می رسد که دنیزلی دست در جیب، سوت زنان در حال قدم زدن در سنگ فرش ولیعصر بود!
با در کنار هم گذاشتن موارد بالا می توانیم دنیزلی را سهیم در بخش قابل توجهی از شرایط بد فعلی بدانیم اما نباید از مشکلات دیگری که پیرامون تیم تراکتور وجود دارند نیز بی تفاوت بگذریم که هر یک نقشی غیر قابل انکار در به وجود آمدن وضعیت فعلی دارند.
