به گزارش عصرتبریز، مصطفی دنیزلی در شرایطی هدایت تراکتور را نیمه تمام گذاشت که هنوز این سوال وجود دارد که آیا خود این مربی از سمت خود استعفا داد یا مدیریت باشگاه به دلیل کسب نتایج ضعیف او را برکنار کرد؟ در میان این ابهام بزرگ اما یک موضوع کامل روشن وجود دارد. موضوعی که در مورد آن می خواهیم صحبت کنیم به مدیریت باشگاه تراکتور بازی می گردد؛ مدیریتی که از لیگ نوزدهم کار خود را آغاز کرده و در این مدت چند ماهه نتوانسته آن گونه که باید از پس کار بربیاید.
دنیزلی پس از ترک تبریز در مورد جدایی خود گفته بود: “من واقعا از نظر روحی خسته شده بودم. حتی می خواستم قبل تر از این از تیم جدا شوم ولی مدیریت این اجازه را به من نداد. تیم دو بازی عقب افتاده دارد و در صورتی که بتواند این بازی‌ها را با برد به پایان برساند در بین تیم‌های بالای جدول قرار می‌گیرد. دو بازی تیم ما عقب افتاد و ما نتوانستیم بازی کنیم و در صورتی که بازی‌های خودمان را برگزار می‌کردیم و با برد به پایان می‌رساندیم می‌توانستیم در رده دوم جدول قرار بگیریم. من مجبور بودم خیلی از مواقع در اتوبوس تیم بخوابم.” این در حالی است که مدیریت باشگاه تراکتور پس از بازی با شاهین بوشهر در صدد بود تا برای کاهش فشارها، همکاری با دنیزلی را خاتمه ببخشد. جالب اینجاست پس از محقق شدن جدایی دنیزلی، صادقیان در یک گفت و گوی رسانه ای اعلام کرد که دنیزلی به صورت توافقی از تراکتور جدا شده است!
با توجه به شرایط فعلی شاید از نظر مدیریت باشگاه تراکتور، قطع همکاری با دنیزلی دوای درد تیم باشد اما نکته ای که نباید آن را فراموش کنیم این است که هنوز مشکلات زیادی در بدنه این تیم پرهوادار وجود دارد. مدیریت باشگاه تراکتور در شرایطی آغاز به کار کرد که به طور تمام و کمال هر آنچه که یک مدیر نیاز دارد، در این باشگاه مهیا بود. برای جلو بردن کار، مدیریت باشگاه نه نیاز به درآمدزایی داشت، نه نیازی به جذب هوادار داشت، نه مشکلی از بابت عدم پرداخت مطالبات بازیکنان سابق و فعلی داشت، نه مشکلی از بابت خرید بازیکن در نقل و انتقالات داشت و نه هیچ مشکل دیگری که مدیران سایر باشگاه ها معمولا با آنها دست و پنجه نرم می کنند در باشگاه تراکتور وجود داشت. یک زمین حاصلخیز با محصولات آماده برداشت در اختیار مدیریت باشگاه تراکتور قرار گرفته بود و تنها عملیات برداشت بر عهده تیم مدیریتی جدید بود. این اتفاق را اما تا این لحظه شاهد نبوده ایم و بزرگترین نقد به مدیریت باشگاه تراکتور این است که در چنین شرایطی نتوانسته رضایت حداقلی هواداران را جلب کند.
در حالی که تراکتور با هدایت دنیزلی نتایج خوبی در هفته های اخیر کسب نکرد اما با یک گشت و گذار عادی در فضای مجازی می توانیم به خوبی متوجه یک موضوع مهم شویم. بخش قابل توجهی از هواداران تراکتور با فاکتور گرفتن از مباحث فنی و یا مربوط دانستن بخشی از آن در عوامل دخیل در عدم نتیجه گیری تیم، مدیریت باشگاه را نقش اول این شرایط بد معرفی می کنند. بی شک تراکتور تیمی نیست که بتواند بدون هوادارانش راه به جایی نبرد و این بدان معناست که اولین موفقیت هر مدیری در باشگاه تراکتور همانا جلب رضایت هواداران این تیم است. مدیریت باشگاه تراکتور به هیچ عنوان در این کار موفق نبوده است. هواداران تراکتور سال هاست که با این تیم زندگی می کنند و نمی توان با انتشار اخبار رپورتاژی با محوریت پررنگ نشان دادن نقش مدیریت در انجام کارهای عادی باشگاه، رای آنها را تغییر داد. در حال حاضر نکته مهمی که باید مدیران باشگاه تراکتور بدانند این است که دنیزلی رفت اما آب ها هنوز از آسیاب نیفتاده است!
