اهدای اعضای بدن مرد ۴۳ ساله‌ کلیبری به ۴ نفر
اهدای اعضای بدن مرد ۴۳ ساله‌ کلیبری به ۴ نفر
اهداء اعضای مرد ۴۳ ساله اهل روستای چای کندی شهرستان کلیبر به چهارنفر جان دوباره بخشید.

به گزارش عصرتبریز، مسعود فقیه دینوری، رئیس مرکز آموزشی و درمانی امام رضا (ع) تبریز امروز در گفت‌وگو با خبرنگاران اظهار داشت: کلام اله رحمانی ۴۳ ساله اهل روستای چای‌کندی شهرستان کلیبر به دنبال ریزش آوار و مدفون شدن در زیرآوار با شرایط مولتی تروما به این مرکز منتقل شده و پس از بررسی‌های لازم توسط تیم‌های مجرب پزشکی این مرکز مرگ مغزی وی تایید شد.

رئیس مرکز آموزشی و درمانی امام رضا(ع) تبریز گفت: با موافقت و رضایت خانواده اهداء کننده مقدمات عمل پیوند فراهم و اعضاء وی اهدا شد.

دینوری افزود: با توجه به اینکه تمام ارگان‌های اهداء شده در وضعیت مناسبی برای پیوند قرار داشتند از این رو چهار اعضاء کلیه‌ها، کبد و قلب ایشان به چهار نفر به صورت همزمان در تبریز پیوند زده شد.

وی ادامه داد: کلیه‌ها به آقای ۴۰ ساله و آقای ۵۶ ساله،کبد به خانم ۲۲ ساله و قلب به خانم ۴۹ ساله همگی اهل تبریز پیوند زده شد.

رئیس مرکز آموزشی و درمانی امام رضا (ع) با بیان اینکه تمام امکانات و ملزومات پیوندهای چهارگانه در دانشگاه علوم پزشکی تبریز فراهم است ابراز داشت: برداشت ارگان‌ها، پیوند کلیه‌ها و کبد در مرکز آموزشی و درمانی امام رضا (ع) و قلب در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی تبریز توسط تیم‌های مجرب جراحی پیوند هر دو مرکز به صورت همزمان انجام یافت.

دینوری در خصوص ترویج فرهنگ اهداء عضو اذعان داشت: فرهنگ اهداء عضو جان بخشیدن به افراد نیازمند اهدا عضو می‌تواند امید بخش بوده و این حس را در سایر شهروندان بپروراند سالانه چندین هزار نفر در جوامع مختلف بر اثر حوادث گوناگون دچار مرگ مغزی می‌شوند و البته اعضای بسیاری از آنها قابل اهداء بوده می‌تواند زندگی بسیاری را از مرگ حتمی نجات دهد با ترویج فرهنگ اهداء عضو این کار مسیر خواهد شد و نمونه بارز این امر هموطن عزیزمان در روستای چای‌کندی شهرستان کلیبر که جز مناطق دور افتاده تلقی می‌شود و با اهداء اعضای جوان خود بر این ادعا صحه گذاردند، است.

اروجعلی رحمانی، پدر بیمار مرگ مغزی شده با ابراز خرسندی از اینکه با این اهداء جان ۴ نفر را نجات دادند گفت: ما اینکار را فقط به خاطر انسانیت و خدا انجام دادیم و دوست دارم بعد از پیوند افراد گیرنده را ببینم و با آنها آشنا شوم تنها در این صورت است که حس زنده بودن فرزندم را می‌کنم.

وی ادامه داد: اگر اعضای پسرم را اهداء نمی‌کردیم اعضای وی زیر خروارها خاک دفن شده و مثل تمام افراد جامعه روال عادی دفن و مراسم تدفین را می‌داشت اما با این کار هم توانستیم به چند خانواده امیدی دوباره بخشیده و هم از نظر انسانی و انجام امور خداپسندانه کاری کرده باشیم.