درد دلی با هواداران تراکتورسازی/چرا دوباره قلعه نویی؟
درد دلی با هواداران تراکتورسازی/چرا دوباره قلعه نویی؟

عصر تبریز: هرگاه سخنی از پرشورترین و متعصب ترین و با مرام ترین هواداران در فوتبال ایران می شود بی شک یاد هواداران تراکتورسازی تبریز می افتیم که در گرما و سرما با توجه به فاصله طولانی استادیوم تا مرکز شهر همیشه یار و یاور این تیم بوده اند و به دفعات ثابت کرده اند […]

عصر تبریز: هرگاه سخنی از پرشورترین و متعصب ترین و با مرام ترین هواداران در فوتبال ایران می شود بی شک یاد هواداران تراکتورسازی تبریز می افتیم که در گرما و سرما با توجه به فاصله طولانی استادیوم تا مرکز شهر همیشه یار و یاور این تیم بوده اند و به دفعات ثابت کرده اند که برای هوادار واقعی مسافت تا رسیدن به عشق اهمیتی ندارد . شاید کمتر کسی پیش‌بینی می‌کرد که با ورود تراکتورسازی به لیگ برتر، قطب سومی در فوتبال ما به وجود آید. به خاطر علاقه‌ای که مردم فهیم و فوتبالدوست تبریز به تیم تراکتورسازی دارند، علاوه بر تیم‌های استقلال و پرسپولیس که سالیان سال دو قطب بزرگ فوتبال بودند امروز تراکتورسازی تبریز هم هواداران پرشوری دارد و به نوعی قطب سوم فوتبال ایران است.

پس از اتفاقاتی که در بازی پایانی لیگ چهاردهم رخ داد و در دقایق پایانی جام از دست تراکتور پرید انتظار می رفت تا مسئولین تراکتورسازی با اتخاذ تمهیدات ویژه برای لیگ پانزدهم تیم را چنان از لحاظ کادر فنی و بازیکنان مدیریت کنند که این بار در هفته های پایانی کار به اما و اگرهاکشیده نشود بلکه دو، سه هفته مانده به پایان لیگ قهرمانی خود را جشن بگیرند و به همه ایران ثابت کنند که چه عمدی و چه سهوی حق آنان ضایع شده و حقی که باید گرفته شود را گرفتند ولی با توجه به شرایط و اتفاقات افتاده شده در یک ماه اخیر مسئولین تراکتور در پی انداختن تقصیرات به گردن این و آن هستند تا به نوعی کم کاری های خود را پوشش دهند.

به طور مثال اخراج مدیر رسانه ای تیم در دقایق پایانی که به جای رصد کردن نتیجه بازی تاثیرگذار تیمهای دیگر در پی اعتراض به داور بازی از روی نیمکت اخراج شد و حتی سرپرست تیم که تا نیم ساعت قبل از بازی نمی دانست که مهرداد بایرامی سه اخطاره است و به جای رسیدن به وظایف سرپرستی خود ، غرق در  بازی بود به طوری که می توانست در آن لحظات به نیمکت تیم آرامش ببخشد تا سرمربی در فکر حفظ سه امتیاز بازی باشد.

از همه این مسائل که بگذریم تیمی که به هر دلیل مقام نایب قهرمانی لیگ چهاردهم را به دست آورده و فصل گذشته در جام حذفی قهرمان شده و در دو فصل قبل آن دو بار نیز نایب قهرمانی را در لیگ برتر کسب کرده بایستی برای شکستن طلسم نایب قهرمانی زودتر از اینها به فکر بستن تیمی به مراتب بهتر و قوی تر از فصل قبل باشد نه اینکه منتظر آقای تونی بماند که او هم هر بار که لیگ تمام می شود به کشورش برگردد و بگوید که بدهی سالهای گذشته مرا بدهید تا برگردم .

مربی تراکتور باید عاشق باشد ما نمی گوییم که پول نگیرد ولی دست روی دست گذاشتن هم ضربه به خود تونی است(اگر دوباره می خواهد به تراکتور برگردد) و هم ضربه به تیمی است که داعیه قهرمانی در سر می پروراند و هم باید در سه جام لیگ برتر و جام حذفی و جام قهرمانان آسیا بازی کند .

طبق شنیده ها بدهی باشگاه به تونی  اولیویرا در طول سالیان گذشته حدود ۳۰۰ هزار دلار است یعنی چیزی در حدود یک میلیارد تومان و برای فصل جدید رقمی حدود ۵/۱ میلیون دلار خواسته است که حدود پنج میلیارد تومان می شود که با توجه به شرایط اقتصادی کشور و باشگاه عملا” غیر ممکن است(حال ممکن است این رقم درخواستی تونی از سوی باشگاه و اطرافیانش تکذیب شود که حتی اگر نصف مبلغ را هم بخواهد یعنی ۵/۲ میلیارد تومان باز هم زیاد است)

وقتی به کارنامه تونی در ایران و تیم تراکتورسازی نگاه می کنیم در فصل ۹۱-۹۲ و پس از رفتن امیر قلعه نوعی از تراکتورسازی مدیران وقت که برای جایگزینی مربی خود در پی نامی برای مربی تراکتورسازی می گشتند پس از رایزنی های فراوان به شخصی پرتغالی به نام تونی اولیرا رسیدند که در آن مقطع از اول فصل آمد و تیم را بست و در پایان فصل به دلیل پنج هفته ناکامی پیاپی در هفته های آخر در لیگ برتر و جام قهرمانان آسیا از سوی مدیریت اخراج شد و دو هفته پایانی با دو برد توسط حسن آذرنیا مقابل آلومینیوم هرمزگان و پرسپولیس تهران در تبریز تیم برای دومین بار نایب قهرمان لیگ برتر شد و پس از آن مدیرعامل وقت سراغ یکی از با دانش ترین و پاک ترین و مودب ترین مربیان ایران به نام مجید جلالی رفت و او نیز در حالی که در هفته هفدهم با برد مقابل پرسپولیس تهران در صدر جدول رده بندی لیگ برتر قرار داشت با شعار (Toni I Love You) از روی سکوها بی سر و صدا رفت تا مدیر عامل وقت با آوردن دوباره تونی سعی کرد دل هواداران تراکتور را بدست آورد و تراکتور با تونی در لیگ برتر ششم شد و در ادامه راه جلالی در جام حذفی قهرمان شد که به نام تونی ثبت شد و تونی باز به کشورش برگشت و پس از آن نوبت به مدیرعامل جدید رسید که در مصاحبه های خود می گفت که ما با هر کسی جز رسول خطیبی مذاکره می کنیم و اسامی همچون برانکو ایوانکویچ (سرمربی فعلی پرسپولیس و سابق تیم ملی) و ولادیمیر پترویچ کروات مطرح شد و حتی با منصور ابراهیم زاده قرارداد هم امضاء شد، ، ولی به لحاظ برخی مسائل موجود در آن مقطع زمانی تیم را به رسول خطیبی سپردند و خطیبی نیز تیم را قهرمان نیم فصل کرد و تیم را در دوبی بدنسازی نمود ولی چوب صراحت لهجه اش را خورد و در نهایت سریال تونی و تیم آماده رسول خطیبی تکرار شد تا در نهایت با جمعی جهات تونی و تراکتور به نایب قهرمانی رسیدند و باز تونی به پرتغال رفت.

در این رفت و آمدهای تونی بایستی به این نتیجه رسید که تونی با تراکتور، تونی است و تونی هرگاه به کشورش بازگشته و به دلیل کهولت سن هیچ تیمی خواهان او نشد و پس از آمدن تونی هیچگاه تراکتور در بازیهای لیگ قهرمانان آسیا نتایج قابل قبولی نگرفت و سال اول گفتیم که در آسیا تجربه اندوزی کردیم و بار دوم گفتیم که گروه سختی بود و تونی دیر تیم را تحویل گرفت ولی بار سوم هم تجربه داشتیم هم تجربه اندوزی کرده بودیم و هم تونی از ابتدای نیم فصل دوم به تیم آمد که این نشانگر این است که تونی در بازیهای آسیایی حرفی برای گفتن ندارد و در لیگ با توجه به بازیکنان تراز اول و حمایت تماشاگران نتایج مطلوبی کسب شد.

عقل سلیم می گوید تونی با توجه به کهولت سن فقط برای مال اندوزی و کسب مال و منال به تراکتور می آید تا در روزهای باقی مانده عمر خود اندوخته خود از تراکتورسازی را خرج کند.

البته این روزها با توجه به سکوت باشگاه در خصوص سرمربی جدید و بازیکنان صحبت از علیرضا منصوریان و یحیی گل محمدی و حسین فرکی و منصور ابراهیم زاده و اسکوچیچ کروات و در نهایت امیر قلعه نوعی در محافل و رسانه ها به گوش می رسد که منصوریان وقتی به باشگاهی که از آنجا رشد یافته و مطرح شده جواب نه می دهد پس تراکتور جای خود دارد و یحیی گل محمدی که با ذوب آهن قهرمان جام حذفی شده و در ترکیه دنبال کمپ تمرینی برای ذوب آهن می گردد پس در فکر تراکتور نیست و حسین فرکی با سپاهان قهرمان شده و تمدید کرده است و منصور ابراهیم زاده نیز که با پیکان نشان داد که مرد روزهای سخت نیست و اسکوچیچ و مدیر برنامه هایش با فولاد ادامه می دهند و تنها گزینه باقیمانده امیر قلعه نوعی است که پس از انتخاب پرویز مظلومی به عنوان سرمربی استقلال تهران حالا دوباره یاد تبریز و تراکتورسازی افتاده است .

در اینکه امیر قلعه نوعی برای تراکتورسازی مقام نایب قهرمانی لیگ برتر را آورده شکی نیست اما مگر همین امیرخان نبود که به خاطر رفتن به استقلال به تراکتور پشت کرد و آیا از وقتی که به استقلال رفته جز در فصل ۹۲-۹۳ مقام پنجمی و در فصل ۹۳-۹۴ ششمی مقامی بهتر آورده که حالا می خواهد به تراکتور بیاید؟

هوادار عزیز با کمی تعمق و تفکر و با پرهیز از طرفداری از شخص خاصی به فکر ساختن تیمی قدرتمند برای شهرمان و استان مان باشیم و نگذاریم با افکارمان به خاطر دوست داشتن شخص خاصی از ما سو استفاده کنند و هر وقت خواستند تونی بیاید و هر وقت خواستند تونی برود و شخص دیگری برای ما تصمیم بگیرد.