شاهکار شهرداری یکی از مناطق تبریز/ورود مجردها به پارک ممنوع! +عکس

عصر تبریز： اخیرا شهرداری یکی از مناطق تبریز در یک اقدامی تامل برانگیز با نصب یک تابلوی ورود مجردها به پارک ممنوع! از ورود افراد مجرد به این پارک جلوگیری می کند! این اقدام مختص این پارک نبوده بلکه پارک های دیگری نیز در تبریز از جمله یکی از پارک های منظریه تابلوی مشابهی نصب شده است.البته احداث پارک های مختص خانواده اقدامی قابل تقدیر و ستایش می باشد، حتی در عرف بین الملل و بسیاری از کشورهای خارجی این موضوع امری پذیرفته شده است، چرا که ایجاد مکانی سالم برای آرامش و تفریح خانواده ها لازم و ضروری است، ولی این اقدام در ایران و بخصوص کلانشهر تبریز که بستر و آمادگی پذیرش چنین طرحی را با توجه به سرانه پایین فضای سبز را ندارند قابل نقد و بررسی است، چرا که کلانشهر تبریز از لحاظ تعداد پارک های موجود وضعیت مناسبی ندارد.

طبق آمارها مطابق استاندارد های جهانی سرانه فضای سبز درون شهری به ازای هر فرد می بایست ۲۰ الی ۲۵ متر مربع باشد که این میزان هم اکنون در شهر تبریز حدود ۸ متر مربع می باشد!

با در نظر گرفتن کمبود تعداد پارک ها و فضای سبز در شهر تبریز، اقدام اخیر شهرداری در نصب تابلوهای ورود ممنوع مجردین در وضعیت فعلی منطقی نمی باشد.

در این پارک که مختص بانوان نبوده و عنوان پارک خانواده را به ظاهر یدک می کشد، نگهبانان پارک از ورود افراد مجرد ممانعت می نمایند، البته در اینجا منظور از مجرد فقط معنی لغوی کلمه می باشد! چرا که شاید یک مرد میان سال ۴۵ساله که ممکن است حتی ازدواج هم نکرده باشد! با فرض متاهل بودن نیز اجازه ورود به پارک را نخواهد داشت! ملاک تشخیص نیز تجربه نگهبانانان می باشد! چرا که در یک نگاه رابطه محرم و غیر محرمی مراجعه کنندگان را می فهمند!

این اقدام شاید موجبات رضایت برخی از  خانواده ها را فراهم سازد ولی بی شک باعث رنجش مجردین خواهد شد.ایجاد مزاحمت برای خانواده ها و برهم زدن آسایش عمومی توسط عده قلیلی از جوانان مجرد در پارک ها و اماکن عمومی و تعمیم آن به اکثریت از لحاظ اخلاقی نیز اصولی و درست نیست، با این کار عملا عده ای از جوانان از جامعه مطرود خواهند شد.

شاید یک عده قلیل از جوانان مجرد و یا غیر مجرد در پارک ها هنجار شکنی می کنند و موجبات ناراحتی و اذیت مردمی که به همراه خانواده خود در پارک بسر می برند را فراهم سازند ولی باز هم ممانعت یا طرد کل مجردین دلیل منطقی برای برخورد با این هنجارشکنی اقلیت نمی باشد.در آمار ما نمونه آماری را داریم که طی آن یک نمونه از جامعه چه بصورت تصادفی و چه غیر تصادفی که معرف جامعه است انتخاب شده و آزمایش هایی روی آن انجام شده و نتیجه را به کل جامعه تعمیم می دهند.

ممانعت از ورود مجردین به محلاتی که خانواده ها در حال گذراندن اوقات فراغت خود هستنند شاید به صورت موقت خواهد توانست به خانواده ها اجازه دهد در  این فضا راحت باشند ولی رفع همیشگی مزاحمت ها و احترام به آسایش عمومی مردم موضوعی است که بایستی از طریق اقدامات فرهنگی و اجتماعی پیگیری شده و مسئولین و نخبگان فکری و فرهنگی جامعه در این راستا اقدامات تربیتی صورت دهند.

اینجاست که بد نیست یادآور شویم که امنیت روانی و اجتماعی جامعه یعنی اینکه اعم شهروندان بدانند که سرپیچی از قانون یا هنجارشکنی چه مجازاتی دارد و موجب چه دست محرومیت‌های اجتماعی برای اشخاص متخلف یا هنجار شکن می‌شود و بر این اساس بازدارندگی از تخلف ایجاد کنیم. امنیت را باید در ذهن شهروندان و بقیه ساخت نه با اتخاذ تصمیمات حاشیه ای که خود حاشیه ساز است.

در نهایت باید از متولیان این ابتکار نهایت تشکر را داشت! چون آنها با این کار عملا استارت مجرد ستیزی در جامعه را زده و در آینده ای نه چندان دور شاهد ممنوعیت استفاده مجردها از وسایل حمل و نقل عمومی خواهیم بود! و به تبع آن قانونی تنبیهی در مجلس توسط نمایندگان محترم تصویب خواهد شد تا با این سیاست تنبیهی جوانان به ازدواج ترغیب شده و بعد از ازدواج به همراه همسر خود به پارک مراجعه نمایند!

باید از متولیان این طرح ابتکاری تشکر کرد که یادآوری کردند جای جوانان مجرد پارک نیست! جوانان مجرد اوقات فراغت خود را باید بروند در  قهوه خانه ها بسر کنند!