تعداد نوجوانانی که خواسته و ناخواسته به دام داعش افتاده‌اند، کم نیست. اغلب به آنها می‌آموزند چگونه برای رفتن به «بهشت»، حملات انتحاری انجام دهند. خوی وحشی‌گری را در آنها می‌پرورانند و در صف نخست سر بریدن مخالفان از آنها استفاده می‌کنند. به گزارش عصر تبریز به نقل از حزب الله سایبر، این جملات شرح […]
تعداد نوجوانانی که خواسته و ناخواسته به دام داعش افتاده‌اند، کم نیست. اغلب به آنها می‌آموزند چگونه برای رفتن به «بهشت»، حملات انتحاری انجام دهند. خوی وحشی‌گری را در آنها می‌پرورانند و در صف نخست سر بریدن مخالفان از آنها استفاده می‌کنند.
به گزارش عصر تبریز به نقل از حزب الله سایبر، این جملات شرح حال کودکان و نوجوانانی است که قرار است نسل بعدی سربازان داعش را تشکیل دهند: «رقیب السید احمد»، نوجوان چهارده ساله از جمله این گروه فریب‌خورده بوده است. او از تجربه شخصی خود در این مورد می‌گوید: «آنها به ما یاد دادند چگونه سر ببریم و چه جوری خودمان را منفجر کنیم. دستمان را روی پیشانی فرد می‌گذاشتیم. سرش را بالا می‌گرفتیم و با چاقو گردنش را می‌بریدیم . . . یک چیزی هم بود که باید دور کمر می‌بستیم … به ما یاد دادند که یک تکه سفید فلزی متصل به آن را بکشیم تا سریع منفجر شود. کارهای دیگری هم به ما یاد دادند مثل نحوه کشیدن ضامن نارنجک دستی و پرتاب سریع آن.»
این کودکان در مناطق تحت کنترل ابوبکر البغدادی در سوریه تحت آموزش نظامی و مذهبی قرار می‌گیرند. گروه افراطی داعش بارها دست به انتشار ویدیوهایی زده است که در آن سربازان کودک، دست به کشتن مخالفان می‌زنند.
او در ادامه می‌گوید: «هر کس که موفق می‌شد مرحله تمرینات را به پایان برساند به اردوگاه دومی فرستاده می‌شد تا تمرینات جدی‌تری را دنبال کند تا در نهایت به جبهه جنگ در کوبانی اعزام شود. آنها به ما گفتند که هدف، جنگ با یزیدی‌ها و کشتن آنهاست برای اینکه وفادار نبوده‌اند. و در این راه اگر ما کشته شویم راهی بهشت خواهیم شد و جای آنها هم در جهنم خواهد بود.»
اگرچه اطلاعات دقیقی در مورد تعداد کودکان داعش در دست نیست، اما روایت‌های فراری‌ها و مدارک جمع‌آوری شده توسط سازمان ملل، خبرنگاران و گروه‌های حقوق بشری، حاکی از گسترش روز افزون استفاده داعش از کودکان است.
«حمد شهاب احمد»، یک نوجوان ده ساله که در حال حاضر در اردوگاه قدیه عراق زندگی می‌کند، از روزهای با داعش می‌گوید: «ما بیش از هشتاد کودک بودیم. بین ما از بچه پنج، شش ساله بود تا نوجوان پانزده ساله. پسرعموی پانزده ساله من هنوز هم آنجاست. از صبح تا شب در اردوگاه نظامی فاروق به ما تمرین می‌دادند و عکس‌ها و فیلم‌های ما را روی فیسبوک پخش می‌کردند. دروس مذهبی و دینی را به ما یاد می‌دادند و هر کس یاد نمی‌گرفت به شدت تنبیه می‌شد؛ یا کتک می‌خورد یا باید زیر آفتاب داغ می‌ایستاد. ساعت چهار صبح ما را برای نماز بیدار می‌کردند. همه را زیر نظر داشتند و اگر در برخاستن از خواب درنگ می‌کردی، کتک می‌خوردی. فقط یک وعده در روز غذا می‌خوردیم، آن هم به مقدار کم.»
داعش علاوه بر استفاده از این کودکان در ایستگاه‌های بازرسی و یا خبرچینی، در اعدام زندانیان و انجام حملات انتحاری نیز استفاده می‌کند. تاکنون ده‌ها تن از این کودکان اغفال شده در انفجارها، درگیری‌ها و حملات هوایی جان خود را از دست داده‌اند.
ورای غیرانسانی بودن استفاده از کودکان در منازعات، دادگاه بینالمللی کیفری هم استخدام افراد صغیر و بهره‌وری از آنها در جنگ‌ها را در زمره «جرائم جنگی» طبقه‌بندی کرده است.
