عصرتبریز – جهانبخش احمدیان: فوتبال در آذربایجان و تبریز، به عنوان یکی از قطب‌های این ورزش پرطرفدار در ایران، از قدیم الایام هواداران خود را داشته است. پتانسیل عظیم فوتبال آذربایجان، از همان سالهای قبل انقلاب خود را نشان داده و بازیکنان بزرگی از این خطه را راهی اروپا کرده است که عنوان اولین لژیونر فوتبال کشور نیز به این شهر اختصاص دارد. حسن صدقیانی، اولین لژیونر فوتبال تبریز و ایرانکه سابقه حضور در لیگ بلژیک و باشگاه مونسائو را دارد، عنوان پدر فوتبال ایران را کسب کرده است. هر چند با این پیشینه قدرتمند فوتبال ایران در دهه های ۴۰، ۵۰، ۶۰ و حتی ۷۰، فوتبال این خطه تا مدتها از سطح اول رقابتهای فوتبالی کشور حذف شده بود، ولی حضور دوباره سرخپوشان آذربایجان در لیگ برتر و حمایت همه جانبه فوتبالدوستان آذربایجانی و تبدیل آن به باشگاهی فراتر از فوتبال، دوباره تنور این ورزش هیجانی را در آذربایجان داغ کرده است.
پیش از آغاز فصل نوزدهم این رقابت‌ها و به منظور بررسی مسائل فوتبالی استان، میزگردی فوتبالی با یکی از بازیکنان سابق استان و کارشناس فوتبالی شبکه سهند در دفتر پایگاه خبری و تحلیلی عصرتبریز برگزار شد که در دو بخش تقدیم مخاطبان میشود. سجاد حسین زاده که بارها به عنوان کارشناس تلویزیونی و مشاور باشگاه‌های تبریزی فعالیت مستمری در فوتبال استان داشته است، و هم اکنون نیز به عنوان رئیس کمیته آموزش هیئت فوتبال آذربایجان شرقی فعالیت می‌کند، مهمان میرگزد فوتبالی عصرتبریز بود.
وضعیت فوتبال تبریز در دهه های گذشته
اولین سوال ما از آقای حسین زاده مربوط به وضعیت فوتبال تبریز و آذربایجان در دهه های گذشته بود، که او در این باره می گوید: فوتبال دراستان ما در واقعیت فراز و نشیب زیادی را طی کرده است تا به اینجا برسد. یادم می آید در یکی از بازیهای تیم ما مقابل ماشین سازی ۱۳ هزار هوادار در باغشمال وجود داشت، به دلیل اینکه لیگ باشگاه های فوتبال تبریز در آن زمان خیلی پویا بود و بالغ بر ۱۲۰ نفر بازیکن فوتبال شاغل داشتیم.
هواداران خوبی داشتیم و در هفته ۳ الی ۴ مسابقه در روزهای غیر تعطیل برگزار می‌شد ولی با این حال ورزشگاه پر می‌شد. ماشین سازی لیفتراک سازی، بلبرینگ سازی، ایدم، برق آذربایجان، گچ آذربایجان و تیم‌های دانشگاه را در تبریز داشتیم و علی رغم نداشتن پول، وضعیت فوتبال تبریز خوب بود. بازیکنان تیم ها به قدر متعصب بودند که حاضر به دریافت پول برای انتقال به باشگاه دیگری نبودند، ولی با توجه به مسائل پیش آمده اقتصادی، کارخانه‌ها دیگر تیمداری نکردند و به تدریج این تیم‌ها منحل شدند و تقریباً هیچ کارخانه ای ندیدیم در بحث ورزش و به خصوص فوتبال سرمایه‌گذاری کند. این شرایط دست به دست هم داد تا امروز به جایی رسیدیم که اگر بخواهیم در سطح شهر تبریز به دنبال تشکیل تنها یک تیم باشیم با مشکل بازیکن مواجه خواهیم شد.
فوتبال تبریز بایستی چند قطبی باشد
سوال بعدی ما از کارشناس فوتبال استان، دوقطبی بودن فوتبال تبریز و آذربایجان در گذشته و از بین رفتن آن در حال حاضر بود که اینگونه پاسخ می دهد: موافق وجود ر قابت بین تیم‌ها هستم و هر جا رقابتی باشد پیشرفت و ترقی را شاهد خواهیم بود. که یکه تازی و اول و آخر بودن در هر کاری انگیزه برای فعالیت باقی نخواهد گذاشت و باید به جای دو قطبی به فکر چندقطبی کردن فوتبال تبریز و آذربایجان برویم. وجود چند تیم مدعی در استان می‌تواند انگیزه ای برای جوانان باشد. به عنوان استعدادیاب هرکس راهنمایی درباره فوتبال می‌خواهد، پس از صحبت به این نتیجه می‌رسد که آخر عاقبت من در این فوتبال چه خواهد شد؟
نفرات زیادی در استان داریم که در فوتبال پایه تا تیم ملی رفتند ولی با پایان فوتبال پایه عمر فوتبالی آنها نیز به پایان رسیده است. در این پنج سال حداقل ۱۰۰ بازیکن داشتیم که در سطح پایه های تیم ملی بازی کرده و سپس کاملا اوت شده‌اند و این نشان دهنده قدرت پایین جذب ما در این حوزه است.
کاش ۱۰ نفر مثل زنوزی در تبریز داشتیم
سجاد حسین زاده در مورد ورود زنوزی به عرصه فوتبال و تیم داری حرفه ای نیز می گوید: محمدرضا زنوزی و هر کسی که در این حوزه وارد می‌شوند، محترم هستند. در این برهه که انواع و اقسام انحرافات و بزه های اجتماعی بروز کرده اند، کمتر کسی در حوزه ورزش ورود و سرمایه‌گذاری می‌کند. چرا که در حوزه های دیگر می‌تواند بهره بیشتری از سرمایه خود ببرد و ورود ایشان به این حوزه اتفاق مبارکی است. کاش در تبریز ۱۰ نفر مثل زنوزی داشتیم که صرف نظر از نیتی که دارند، در لیگ های مختلف کشور سرمایه گذاری می کردند.
دو تیم لیگ برتری داریم و یک تیم دسته یکی، که می توانستیم دو سه تیم دیگر در لیگ های دسته دو و دسته داشته و موجب انگیزش جوانان برای ورود به عرصه فوتبال حرفه ای باشیم. هر چقدر در این حوزه ها سرمایه گذاری کنیم، نتیجه بیشتری نسبت به تمرکز روی لیگ برتر خواهیم گرفت.
تیم های ما نباید حالت گلخانه‌ای و بچینی پیدا کنند؛ بازیکنی که از تیم‌های پایه و استان شروع می‌کند از هر هزار نفر یکی مثل شجاعیان پیدا می شود که مستقیم از دسته دوم به لیگ برتر انتقال یابد، ولی اگر دو، سه تا تیم لیگ دسته سومی داشته باشیم و بازیکنان تیم‌های محلات ما از لیگ دسته سوم به لیگ دست دوم و سپس دسته یک بیایند و تقویت شوند، بعد از ۵ سال خواهیم دید که ما تنها در تبریز ۱۰۰ بازیکن حرفه‌ای لیگ برتری قابل اتکا داریم. همانند تیم‌های شمالی و یا جنوبی کشور که چندین باشگاه مختلف در لیگ های پایین دارند.
غفلت از پتانسیل های شهرستانی
سجاد حسین زاده درباره فوتبال شهرستان ها و عدم بهره مندی از پتانسیل فوتبالی آنها نیز اضافه می کند: بزرگترین حلقه مفقوده فوتبال و بازیکن سازی در استفاده از تمامی قابلیت های استانی است که ما از آن غافل شده ایم. تیم های جنوب و شمال کشور تمامی شهرستان‌هایشان فوتبال دارد و ما متمرکز به تبریز شده ایم.
بزرگترین ضعف ما تنها استفاده از پتانسیل تبریز است و اگر بتوانیم تیم‌های خود در دسته پایین‌تر را به شهرستان‌هایی چون مراغه، اهر، میانه، شبستر و… بدهیم، خواهیم توانست از پتانسیل های فوتبالی آن شهرستان ها نیز استفاده کنیم. الان بازیکنان شهرستانی ما انگیزه ای برای بازی ندارند و در کنار این، همه افراد در شهرستان ها امکان حضور در تبریز را ندارند. اگر بتوانیم دامنه فوتبال استان را بسط دهیم فوتبال ما بهتر از این رشد خواهد کرد. حتی در خود تبریز هم تیم‌های ما کم هستند و در کنار حفظ این سهمیه های لیگ برتری و دسته‌جات پایین‌تر تبریز، بایستی از ظرفیت شهرستانها نیز در راستای توسعه فوتبال آذربایجان حمایت کنیم.
همانند تیم فوتبال جوانان خیر از مرند شروع شد و بازیکنانی چون محسن دلیر و میثم نقی زاده را به فوتبال استان و ایران معرفی کرد.حال اگر در تمام شهرستانهای استان این پتانسیل وجود داشته باشد و از هر کدام دو سه بازیکن رشد یافته و معرفی می‌شوند، بازیکنان حرفه ای زیادی خواهیم داشت.
نگاه تخصصی به فوتبال شهرستان ها
رئیس کمیته آموزش هیئت فوتبال استان، در مورد برنامه های این هیئت در شهرستان ها یادآور می شود: ما در هیئت فوتبال نگاه تخصصی به فوتبال شهرستانها داریم و حامی تمامی تیم های استانی هستیم. سال گذشته به شدت قضیه خارج شدن ماشین سازی از استان مطرح بود که به شدت با آن مخالفت کردیم. به دنبال طرح این مسئله در شهرستانهای استان هستیم و اگر بخواهیم تیمی به این شهرها ببریم، لازمه آن حضور در دسته سوم و امتیازگیری و صعود فوتبالی به دستجات بالاتر است و یا باپرداخت مبلغی امتیاز یک تیم دسته چندمی را بگیریم و اگر فردی، کارخانه ای و یا شخص حقیقی در این زمینه پا پیش نگذارند و پولی پرداخت نکند، هیچ کس نمی تواند کاری از پیش ببرد. پتانسیل زیادی در شهرستانها داریم و فقط باید نگاهمان را تغییر داده و به دنبال ایجاد شرایط تیمداری در شهرستانها باشیم. الان در شبستر فردی با هزینه شخصی ورزشگاهی ساخته و اعلام کرده است که قصد تیمداری دارد که این اعلام حضور در نتیجه تبلیغ و تشویق و دعوت افراد به تیمداری بود که باعث خواهد شد تا پتانسیل فوتبالی شهرستانها نیز شکوفا شود.
در همین راستا چندین ماه است که در ارتباط با مدیران فوتبالی در شهرستانها هستیم و در کنار آنها به دنبال برقراری ارتباط با افراد فوتبالی که از این حوزه دور شده اند، نیز می باشیم. از رسانه ها نیز دعوت کردیم تا در برنامه هیئت فوتبال که ایجاد تشکلی رسانه‌ای است، حضور یابند تا حلقه ای از رسانه های قدرتمند در هیئت فوتبال داشته باشیم.
در کمیته آموزش تشکل های زیادی ایجاد شده است؛ دانشگاهیان، پیشکسوتان، صنعتگران صاحبان سرمایه و در سطح شهرستانها نیز سوای عوامل فوتبالی و خارج از بدنه هیئت فوتبال، صاحب نظران شهرستانی در حوزه فوتبال را نیز به کمیته آموزش دعوت کرده ایم تا به نتیجه ای در حوزه فوتبال شهرستان دست یابیم. اصلی ترین ماموریت ما در کمیته آموزش نزدیکی افراد و فوتبالی های استان به یکدیگر و بهره‌مندی از نظرات آنها است.
هیئت فوتبال نقشی در فعل و انفعالات باشگاه ها ندارد
سجاد حسین زاده درباره تخریبات صورت گرفته علیه هیئت فوتبال استان نیز می گوید: بحثی که امروز مطرح است این است که هر اتفاقی برای تیم‌های استان می‌افتد، عامل آن را هیئت فوتبال می‌بینند. موفقیت و عدم موفقیت خود باشگاه تراکتور را از چشم هیئت فوتبال می‌گیرند در حالی که این هیئت بر اساس وظایف خود در برخی مواقع ورود می‌کند که بعضی از هواداران می‌گویند که این هیئت در مقابل باشگاه قراردارد. عدم نتیجه گیری تیم، عدم بازیکن سازی و خیلی موارد دیگر را که ربطی به هیئت ندارد، از چشم ما می بینند. هیئت فوتبال چه نقشی می تواند در فعالیت های باشگاه تراکتور داشته باشید؟ هرچند ما مجموعه مقررات و باید نبایدهای فوتبالی را برای باشگاه‌ها می نویسیم و گاه اهمیتی نمی‌دهند.
فرماندار سابق فرد صادقی نیست
رئیس کمیته آموزش هیئت فوتبال درباره ادعای فرماندار سابق شهرستان تبریز در باب جمعه سیاه یادگار امام و نقش هیئت قوتبال نیز تأکید کرد: فرماندار سابق اگر فرد صادقی است چرا اتفاقات مربوط به سال ۹۴ را الان بازگو می‌کند؟ چرا چهار سال پیش اعلام نکردند؟ چه منظوری دارد که بعد از ۴ سال مصاحبه ای انجام می‌دهد؟ ایشان یا فرد صادقی نیست و یا قصدتخریب افراد را دارند.
ای اف سی مستقیم با باشگاه مکاتبه می کند
حسین زاده با اشاره به محرومیت باشگاه تراکتور و نامه ای اف سی نیز اضافه می کند: نامه محرومیت تراکتور مستقیما به خود باشگاه ارسال شده است. ای اف سی نه هیئت فوتبال می شناسد و نه فدراسیون فوتبال، بلکه مستقیم با باشگاه مکاتبه می‌کند. افراد برای توجیه کوتاهی خود و فرار از مؤاخذه هواداران این بحث‌ها را مطرح می‌کند.
نامه‌ای از اف‌سی آمد و عوامل باشگاه به دلیل عدم آشنایی با زبان انگلیسی نتوانستند آن را درست ترجمه کنند و محرومیت باشگاه را به اشتباه تشویق از سوی ای‌اف‌سی خواندند و بعد از مدتی این نامه دست فرد دیگری رسیده و خوانده شد، دیدند که هیچ تشویقی در کار نیست و نامه محرومیت باشگاه است.
زنوزی نباید سخنگوی باشگاه باشد
به حاشیه رفتن تیم در اواخر فصل گذشته و ورود مستقیم محمدرضا زنوزی به مسائل تیم، سوال بعدی خبرنگار ما بود که حسین زاده در پاسخ خاطرنشان می کند: رفتار مدیران باشگاه در فصل گذشته هیجانی بوده و امسال کمی پخته تر و معقول تر از فصل قبل عمل کرده اند. آقای زنوزی به عنوان فردی که هزینه و زحمت زیادی در فوتبال کرده است، بایستی شأن خود را در حد سخنگوی باشگاه پایین نیاورد. او مالک و بدنه تراکتور است و باید سخنگویی برای خود داشته باشد.
در سوی دیگر اگر سخنگوی باشگاه حرفی را به اشتباه گفته باشد، مدیر و مالک تیم می‌تواند آن را تکذیب کرد که اینطور نبوده است، ولی حرف های زنوزی را چه کسی می تواند تکذیب کند؟ از دید مردم و هواداران هم همینطور است؛ آنها نیز اعتقاد دارند که آقای زنوزی نبایستی شخصا وارد مسائل فنی و مدیریتی تیم شود.
اینکه چرا تیم به حاشیه رفت، گریزی به عدم وجود ثبات در باشگاه می زنم و شاید بگویید ربطی ندارد ولی من معتقدم اگر ثبات داشتیم و عوامل باشگاه دو سه سالی بالای سر تیم و در پروسه فوتبال حضور داشتند، اگر جرج لیکنز مطالعه ای درباره تراکتور و رزومه بازیکنانش داشت، یا حتی مشاورانش این آگاهی را داشتند، این اتفاق نمی‌افتد.
اگر مطالعه ای درباره کارنامه محسن فروزان مقابل سپیدرود داشتند، و آگاهی میافتند که او سالهای قبل مقابل تیم شهر خود چنین سوابقی داشته است، فروزان را بازی نمی دادند؛ و اگر بازی داده بودند، بعد از دریافت گل اول باید او را تعویض می کردند و ادامه بازی از سوی لیکنز نشانگر این است که این سرمربی مطالعه و شناختی روی بازیکنان نداشت.
معتقدم مهمترین عامل به حاشیه رفتن تیم در هفته های انتهایی فصل قبل، دخالتهای مدیریتی در بحث فنی و مهمتر از آن عدم مطالعه شخصیتی بازیکنان توسط سرمربی بود. مربی موفق و حرفه ای برای بالا بردن راندمان کاری خود بایستی علاوه بر مطالعه فنی و تخصصی بازیکن، به پرونده پزشکی و روحی و روانی و حتی فراتر از آن به خانواده و مشکلات خانوادگی بازیکن نیز اشراف داشته باشد.
این موارد در حالی است که این سرمربی حتی نمی داند این بازیکن سال گذشته نیز همچین پرونده ای داشته و محروم شده بود و نشانگر این است که جرج لیکنز تنها برای کسب درآمد اینجا بوده است و یا بیش از حد حرفه ای بود که اعتماد کامل به امثال فروزان داشت.
کمک مربی باید دانش فنی بالاتری نسبت به سرمربی داشته باشد
کارشناس فوتبال تبریز در پاسخ به سوالی پیرامون حضور کمک مربیان با دانش و روانشناس متبحر در کنار تیم اعتقاد دارد: مربی باید با فرهنگ و آداب و شرایط آب و هوایی کشوری که در آن فعالیت می‌کند آشنا باشد؛ کدام عقل سلیمی یک سرمربی مثل جان توشاک را که هیچ آشنایی با مردم فرهنگ و اجتماع ایرانی ندارد، به تیم سرمربی باشگاه جذب می کند که هیچ نتیجه ای در بر نداشته باشد؟!
در رابطه با کمک مربی در همه جای دنیا فردی را به عنوان کمک می آورند که از خود سر مربی با دانش و بالاتر است، اما در ایران این کار را انجام نمی‌دهم و اگر احساس کنند که اطلاعات فوتبالی و و فنی کمک مربی از سرمربی بیشتر است، به هیچ عنوان نمی آورند چون احساس خطر می‌کنند در حالی که احساس خطر باید نسبت به ضعفی باشد که سرمربی دارد و نتیجه نمی گیرد.
در همه جای دنیا سرمربی درگیر احساسات درونی زمین و یا خود بازی، نتیجه، تعویض ها و تمامی هیجانات آن است، اما کمک مربی در کناری ایستاده و علاوه بر بازی، خود سرمربی را بدون تنش و انگیختگی می بیند و سپس با آرامش به مشاوره سرمربی می پردازد.
در تیم‌های ما برعکس این قضیه حاکم است و وقتی تنشی اتفاق می‌افتد، تنها فردی که عقب می ایستد، خود سرمربی است و کمک های او به دنبال تنش و فریاد و حاشیه هستند؛ اینجا چه کسی مشاوره خواهد داد؟ ضمن اینکه نمی‌خواهیم فردی با دانش از خود سرمربی بیاوریم، دنبال کسانی که نه تنها دستمان را نمیگیرند، پایمان را نیز می کشند.
تراکتور بوی قهرمانی نمی دهد
فعالیت تراکتور در بازار نقل و انتقالات سوال دیگری بود که سجاد حسین زاده در تشریح آن می گوید: اگر ورودی و خروجی تیم را در ترازو قرار بدهیم به هیچ وجه توازنی بین بازیکنان خارج شده و بازیکنان جذب شده برقرار نیست. بازیکنان بزرگی مثل استوکس، اروین، دانیال، پهلوان، مهدی پور، نقی‌زاده را از دست داده ایم در مقابل بازیکنانی را آوردیم که هیچ کدام سال گذشته فوتبال بازی نکرده اند.
خانزاده سال گذشته فوتبال بازی نکرده است، مسلمی‌پور و تیموری هم بازی نکرده‌اند. رضا شکاری نه تنها بازی نکرده است، بلکه مشکلی نیز دارد که شاید محروم شود. بازیکنانی را آورده ایم که معلوم نیست تا چه حد آماده هستند.
در آن طرف و در خط حمله ما چندین سال است که واقعاً سیستم تک تاکتیکی هستیم، یا از عمق کار کرده ایم و یا با ضربات ایستگاهی، که آن هم نفری که سرزن باشد نداریم، خداداد عزیزی و علی دایی زوح موفقی در فوتبال ایران بودند که همتا ندارند.
سال گذشته ما سرزن نداشتیم و مرتب برای سوگیتا توپهای بلند ارسال می کردیم که پیش مدافعان پرسپولیس نمی‌توانست کاری از پیش ببرد. آنها با فشار و پرسینگ در مرکز، ما را به کناره‌ها هدایت می‌کردند و تیم ما همان کاری را می‌کرد که خواست و تاکتیک پرسپولیس بود. چون مهاجم سرزنی نداشتیم که در برابر مدافعان پرسپولیس سر بزند.
ما در خط حمله به شدت ضعف داریم در دفاع راست کسی را به جز احمد موسوی نداریم و در سمت چپ نیز علی رغم تراکم هافبک، احسان حاجی صفی را یک خط به جلو آورده ایم. حتما دنیزلی تفکراتی برای خود دارد، اما واقعیت این است که تیم ما در این وضعیت بوی قهرمانی نمی دهد، چرا که تیم همگن نیست.
اگر می‌خواهیم قهرمان شویم باید در تمام خطوط تیمی بهترین باشیم و این در حالی است که ما خط دفاع و مهاجم خوبی نداریم. تراکم بهترین هافبک‌های ایران ما را به سرمنزل مقصود یعنی قهرمانی لیگ برتر نخواهد رساند ؛ چون زحمات کشیده شده توسط بازیکنان خط هافبک، توسط مدافعان و مهاجم از بین خواهد رفت.
اگر می‌خواهیم تیم قهرمان شود، حتی آبدارچی باشگاه نیز باید در سطح قهرمانی باشد یعنی باید بداند چه مواقعی به بازیکنان آب برساند تا سیستم عصبی آنها بر هم نریخته و بر بازی او و به تبع آن ، تاکتیک تیمی تاثیری نگذارد. از آبدارچی تا دکتر و مدیرعامل و بازیکن باید در قواره قهرمانی باشند که اگر نباشند، همچون سال گذشته تا آستانه قهرمانی می‌آییم و آنجا با یک اتفاق ساده قهرمانی را از دست می‌دهیم.
فصل گذشته در حق اخباری ظلم شد
سجاد حسین زاده درباره وضعیت دروازه بان تراکتور و حضور دو گلر باتجربه در تمرینات تیم نیز می گوید: رشید مظاهری دروازه بان خوبی است و حضور و در کنار اخباری به لحاظ رقابتی در تیم خوب خواهد بود. مضاف بر اینکه اخباری از نظر شخصیتی بازیکن حرفه‌ای بوده و هم از نظر اخلاقی و رفتاری و هم فوتبالی بازیکن پرتلاشی است. سال گذشته هم او میل به رفتن نداشت و در حق این بازیکن ظلم شد و با اجبار مغرضانه دایی به سایپا رفته و فوتبالش افت کرد. وجود هر دو نفر این دروازه‌بانان درون دروازه تراکتور نقطه اطمینان این تیم در فصل آینده خواهد بود.
انتظار قهرمانی
آقای دنیزلی تفکرات و محاسبات خود را دارد ولی با صراحت عرض می‌کنم که تیم بوی قهرمانی نمی دهد. ما دو سهمیه خارجی داریم شاید بازیکنان مطرحی را در نظر گرفتند که اینطور حرف می‌زند و طرف دیگر قضیه این است که هر مربی باید از پیش باخته نباشد و نباید قول قهرمانی بدهد. مصطفی دنیزلی هم تا به امروز قول قهرمانی نداده است و تنها اعلام کرده است که به سمت قهرمانی می رویم که اگر هم این اتفاق نیافتد، با ذکر دلایلی عدم موفقیت تیم را اعلام خواهد کرد که بنا بر این دلایل نتوانستیم.
نبود ثبات و استراتژی مشخص معضل باشگاه های ایران
سجاد حسین زاده در پاسخ به سوالی درباره عدم وجود ثبات و استراتژی مشخصی در باشگاه ها کشور نیز اعتقاد دارد: زمانی فوتبال ما متنعم شده و اوج خواهد گرفت که رشد مجموعی داشته باشیم. ما تا بدین جای کار در فصل نقل و انتقالات و در بین تیم‌های حاضر در لیگ برتر ۱۳۲ نفر جابجایی داشتیم، و مطمئنم که جابجایی افراد تا پایان فرصت نقل و انتقال به ۱۸۰ نفر خواهد رسید، در حالی که در هیچ کجای دنیا این حجم از جابجایی را نداریم. شما الان اسپانیا را ببینید نهایتا ۲۰ نفر جابجایی بین تیم ها دارند. کم مانده که نصف لیگ ما دچار تغییر و تحول شود و جالبتر اینکه فصل گذشته تیم ما ۸۰ الی ۸۵ درصد تغییر را شاهد بوده است.
مسئله دیگر این است که استراتژی باشگاه های ما مشخص نیست؛ باشگاه‌های ما نمی‌دانند دنبال چه کسی با چه تفکراتی هستند ما یک روز امیر قلعه نوئی را می آوریم که دارای تفکر خاصی است و فصل بعد یحیی گل‌محمدی که تفکرات دیگری دارد، به جمع تیم اضافه می شود. شما باشگاه بارسلونا را ببیند استراتژی آن مشخص است. فوتبال فانتزی و تیکی تاکا استراتژی این تیم بوده و از رایکارد تا گواردیولا به دنبال این تفکر بودند.
باید کمیته فنی مشخصی داشته باشیم
بحث کمیته فنی باشگاه تراکتور و مشخص نبودن اعضای آن سوال دیگری بود که کارشناس فوتبال استان در پاسخ به آن می گوید: معرفی کمیته فنی از سوی باشگاه ها به این معنی است که در واقع آنها کمیته فنی نیستند. به عبارتی کمیته فنی به معنی واقعی کلمه وجود ندارد. الان فردا تیم نتیجه نگیرد می‌گویند ما کمیته فنی هم داشتیم و نتیجه نگرفتیم. ولی اگر فردی را به عنوان آقای ایکس معرفی کنند، فردا از ایشان سوال خواهد شد که آقای ایکس آیا با شما مشاوره شد یا نه، و یا ایشان خواهند گفت که ما مشاوره دادیم و مدیرعامل قبول نکرد.
به این خاطر اعضای کمیته فنی را شفاف معرفی نمی کنند که می‌خواهند اسم کمیته فنی وجود داشته باشد، ولی تصمیم گیرنده خودشان هستند. چه اشکال داره کمیته فنی داشته باشیم به صورت شفاف معرفی کنیم که این نفرات کمیته فنی تیم هستند. یک بار «علی پروین» جایی گفته بود که “کمیته فنی یعنی چه”، و این جمله او اساس کار مدیران و سرمربیان شده است. در حالی که شما هیچ باشگاه موفقی در دنیا پیدا نمی‌کنید که در کنارش کمیته فنی موفقی نداشته باشد.
مدیرعامل باشگاه هر چقدر هم که قوی باشد از چارچوب فکری خود در تصمیم گیری نمی تواند خارج شود. ولی اگر ۱۰ نفر در حوزه فنی وجود داشته باشند، ۱۰ دیدگاه متفوات خواهیم داشت و شاید هر فردی زوایای دید متفاوت و مشخصی داشته باشد که ما قادر به دیدن آن نباشیم. چطور میشود یک مدیر عامل همزمان، هم روانشناس باشد، هم مدیر مالی باشد، هم مدیر فنی باشد و در هر کار اعم از نقل و انتقالات و غیره سررشته داشته باشد؟ متاسفانه در چنین وضعیتی تیم متضرر میشود و از این رو باید در تمامی زمینه‌ها مشاوره های شناخته شده معرفی و بهره کافی برده شود.
azar
تاریخ : ۱۸ - مرداد - ۱۳۹۸من به حسین زاده احترام میگذارم، اما هیت فوتبال تمام مشکلاته و نمیشه عوام فریبی کرد ، زنوزی اگه مدیر نبود الان ۱۰۰۰ تا کارمند داخلی وخارجی نداشت..