نکته جالب اینکه این توهین ها در شکل قوی از رسانه های قوی و اصحاب دست به قلم منتشر می شود، اما پاسخی تکراری که می شنویم، این است که از عمد نبوده، به سهو بوده، عذرخواهی می کنیم، رسیدگی می شود!
عصر تبریز: نمی دانم از کجا شروع کنم و مطلب را چگونه به پایان برسانم، فقط می دانم که می خواهم کوتاه بنویسم، البته اگر بشود!. هر از گاهی در جامعه به قشرها، اقوام، فرهنگ ها، آرمان ها و ارزش ها مختلف توهین می شود.
گاهی این توهین ها اقوام و فرهنگ های مختلف را نشانه می روند، گاهی آرمان های انقلاب، گاهی ارزش های هشت سال دفاع مقدس، گاهی باورها و ارزش های دینی و مذهبی. تا زمانی که واکنشی صورت نگرفته، همه چیز آرام است، اما هنگامی که اعتراض ها در هر نوع و شکلی شروع می شود، بلافاصله پاسخ های تکراری آماده می شوند.
نکته جالب اینکه این توهین ها در شکل قوی از رسانه های قوی و اصحاب دست به قلم منتشر می شود، اما پاسخی تکراری که می شنویم، این است که از عمد نبوده، به سهو بوده، عذرخواهی می کنیم، رسیدگی می شود!
در طی چند سال بهره گیری از اساتید، روشنفکران و اصحاب به قلم واقعی، نه هیجانی و لایک خور، به این رسیدم، قلم ها بی فکر خطا نمی کنند و اگر خطایی صورت گرفت، از سوی (افراد) شبه قلم ها رخ داده است. اصلا اصحاب واقعی علم و فرهنگ با تجهیز به سلاح دانش و منطق نیازی به توهین نمی بینند، لذا اگر توهینی صورت گرفت باید بدانیم، آنها واقعی نیستند، شبیه به واقعیت هستند. آری ما در جوامع، شبه همه چیز داریم، حتی شبه قلم ها و شبه روشنفکران!!! این شبه ها برای دیده شدن خطا می کنند، چون اساساً برای دیده شدن دست به قلم برداشتند.
سخن آخر من هنوز هضم نکردم چرا هنگامی که مردم از روی هیجانات چه در سطح جامعه، چه در فضای مجازی و… توهین می کنند، همه جامعه شناس می شوند و محافل شبه روشنکفری و لایک خور بازارشان برای ارائه تحلیل هایشان داغ می شود، سوت های ممتد کشیده می شود، کف های بی شمار تا مرز گوش خراشی شنیده می شود، انگار که به قول یکی از اساتید محترم جنگ گلادیاتورها را شاهدند، اما هنگامی که شبه قلم ها توهین می کنند، همه روزه سکوت می گیرند حتی روزه های سنگین تر از آیین مسیحیت، آری در چنین مواقعی حتی جامعه شناسان نیز سکوت می کنند!!!!
نگارنده: رحمت مهدوی
