ارابه مرگ همچنان در جاده شبستر-تسوج پرسه می زند/ قتلگاهی که همچنان قربانی می گیرد!
ارابه مرگ همچنان در جاده شبستر-تسوج پرسه می زند/ قتلگاهی که همچنان قربانی می گیرد!

هنوز تصادف و مرگ، اینجا در حدفاصل ۴۰ کیلومتر از محور شبستر به تسوج پرسه می زند تا جان ستاند و اشکها و خون ها را جاری سازد و در مقابل هنوز هم گوش برخی ها برای شنیدن ضجه ها و ناله ها سنگین است. عصر تبریز: باز هم ارابه مرگ بر جاده ای که […]

هنوز تصادف و مرگ، اینجا در حدفاصل ۴۰ کیلومتر از محور شبستر به تسوج پرسه می زند تا جان ستاند و اشکها و خون ها را جاری سازد و در مقابل هنوز هم گوش برخی ها برای شنیدن ضجه ها و ناله ها سنگین است.

عصر تبریز: باز هم ارابه مرگ بر جاده ای که عنوان «قتلگاه » نام بامسمایی برای آن است پیش رفت و باز هم خانواده هایی را در این روزهای پاییز در خزان عزیزان خویش عزادار ساخت.
هنوز تصادف و مرگ، اینجا در حدفاصل ۴۰ کیلومتر از محور شبستر به تسوج پرسه می زند تا جان ستاند و اشکها و خون ها را جاری سازد و در مقابل هنوز هم گوش برخی ها برای شنیدن ضجه ها و ناله ها سنگین است. یا از کمبود بودجه دم می زنند و یا از سهل انگاری دیگران و گذشتگان و یا از تقصیر رانندگان و مسافران! و البته آنچه در این میان فراموش می شود عمق حادثه های مرگبار است و جاده ای که این روزها دیگر تحمل این حجم ترافیک و تردد خودروها را ندارد.
جاده ارتباطی شبستر به تسوج در طی سال های گذشته، دهها کشته و زخمی و معلول بر جای گذاشته است.
در تازه ترین حادثه از این نوع، روز سه شنبه ۲۵ آبان ماه بر اثر تصادف در در این محور، «قادر نیازی» باخت.
متاسفانه این شهرستان علی رغم داشتن پتانسیل های بسیار و همچنین تردد بسیار خودروها از دستیابی به امنیت جاده ای که شایسته این شهرستان است، محروم مانده است و همین دلیل عاملی در انعکاس اخباری تلخ از حوادث مرگبار جاده ای است.
همه عوامل را به گردن یک نهاد و اداره و وزارتخانه و ارگان نمی اندازیم، ولی لازم است مسئولان برای درمان این ویروس کشنده و سرطانی تصادف، دقت کافی در شناسایی مشکل و سرعت دادن به رفع آن نشان دهند.
عرض کم جاده با عدم رعایت قوانین رانندگی که آمیخته می شود، آتشی را به جان خانواده ها می اندازد که حاصل آن جز حرمان و درد و مرگ نیست.
شاهد بوده ایم که طی مدت اخیر تصادفات بسیاری در این جاده رخ داده و در پی این حوادث آنچه نقش اصلی را بازی می کند، اورژانس و رساندن مصدومین به بیمارستان است که متاسفانه در برخی مواقع دیر رسیدن نیروهای امدادی، موجب افزایش تلفات شده و اگر دست نجنبانیم، تکرار حوادث و احساس نیاز به اورژانس در جاده، باعث ایجاد نارضایتی مردمی در این باره خواهد شد.
بدین منظور از مسئولان اورژانس استان انتظار می رود تا با توجه به حادثه خیز بودن مسیر ، تدابیر و امکانات ویژه و بیشتری را برای آن در نظر بگیرند.
گفتنی است، هر زمان با وقوع حادثه، چشم ها به سمت برخی کاستی ها و نواقص راه و اورژانس می رود ولی در بسیاری از مواقع آنچه در زیر خط حادثه پنهان است، عدم رعایت قوانین توسط رانندگان خودروهای سواری و باری است که باعث داغدار شدن خانواده یا مجروح شدن افراد می شود.
از طرفی از مسئولان نیروی انتظامی نیز انتظار می رود تا با تبیین دوباره برخی قوانین و برگزاری کلاس هایی برای نوجوانان و جوانان در شهرهای کوچک این موضوع را یادآور شوند که رعایت مقررات عاملی در آرامش خانواده هاست و قطعا عدم رعایت قوانین می تواند حوادث دردناکی را برای خانواده های عزیز به همراه آورد که غیر قابل جبران است.
از همه اینها که بگذریم بستر این جاده هم به شدت مستعد بروز حوادث ناگوار است. به دلیل وجود آسفالت های کم عمر و غیر استاندارد با طول عمر اندک و در بسیاری قسمت ها چاک خورده شده و از سوی دیگر جاده ای کم عرض از خطرناکترین جاده های استان است و تاکنون اقدام تاثیر گذار برای تسریع در چهاربانده کردن و رفع مشکلات این محور انجام نمی گیرد.
هرچند گاه یک بار شاهد کشته، زخمی شدن و ناقص العضو شدن تعدادی از هموطنان عزیزمان در جاده مواصلاتی مزبور هستیم و مسئولین استانی و شهرستانی راه حلی برای تسریع در اجرای پروژه چهاربانده و جلوگیری از این تصادفات وحشتناک ارائه نمی کنند و تنها آمارهاست که روزانه ردیف می کنیم و نصیب مسافران و رانندگان و خانوادهای آنان چیزی نیست جز تصادفات وحشتناکی که پایانی ندارد و باز هم ما  می مانیم و جاده ای که قربانیان را به کام خود می کشد و صفحه حوادث روزنامه ها و خبرگزاری ها که  می خوانیم و کاری جز تاسف برای خانواده قربانی نمی توانیم بکنیم.
مرگ و میر افراد در کشور ما به دلایل مختلفی رخ می‌دهد که از جمله شایع‌ترین آنها بیماری‌های قلبی وعروقی، سکته مغزی، دیابت و بیماری‌های تنفسی است.
وزرات بهداشت در چند سال گذشته، حوادث ترافیکی را نیز به عوامل فوق افزوده است. متاسفانه تعداد سوانح ترافیکی رو به افزایش بوده و صدها نفر در سال جان خود را در چنین سوانحی از دست می‌دهند.

ای کاش یک بار برای همیشه همه مسئولان، رسانه ها، شهروندان و رانندگان، دست به دست هم دهند تا این عفریت حادثه و ارابه مرگ را از این محور حادثه خیز بیرون کنند.
نگارنده: علیرضا خوش نیت